14:31
Eίχα μια σκέψη ωραία για ένα ποίμα δυνατό
γαμώτο ποια ήτανε
ποια ήτανε
και μου άρεσε πολύ
αααααααα
θυμήθηκα
META ΣΧΟΛΕΙΟΥ
σαλόνι, πόδια τραπέζι, κάλτσες κάπου εκεί γύρω, παπούτσια ίδια τύχη
σαλόνι, τιβι ον, φαΐ καταναλωμένο σε δίσκο ακουμπισμένο πιάτο
σαλόνι, τιβι ον, θρι μπιτ φαγωμένη συσκευασία… ε κάπου εκεί
σαλόνι, τιβι οφ, όρεξη για μέσα, δωμάτιο, μπάη μπάη
σαλόνι
ω την ακαταστασία μου μέσα
στο σαλόνι
ω την ακαταστασία μου μέσα
στο δωμάτιο
παντού χάος και το γουστάρω
μ αρέσουν όλα κείμενα εδώ και κεί
και στο δωμάτιο μου το πιο τακτικό χάος του κόσμου
όλα παντού χυμένα
μαυτό που θέλω έχει τις συντεταγμένες του
στον εγκέφαλό μου και
γουστάρω
γουστάρω που μες στον πανικό εγώ γνωρίζω
το κόκκινο σορτσάκι μου το αθλητικό το αντίντας
είναι είναι κάπου είναι α ναι είναι κει
κάτω από το… γραφείο δίιπλα απ’τα σκουπίδια τα υπερχειλισμένα
πλάι από τη μπλούζα του Απόλλωνα την ποδοσφαιρική και δίπλα από τις κάλτσες τις προπροπροχτεσινές
ΕΙΝ ΕΚΕΙ ρε μαμά το ξέρω – ναι πανικός στο δώμα, αλλά το ξέρω ΕΙΝ ΕΚΕΙ
τι μάγκας Θε μου
ναι γιε μου αλλά στο σαλόνι
τι στο σαλόνι
για δες
παπ απ παπ απ παπ απ
ωχ
ναι….
σαλόνι, τιβι οφ, κάλτσες κάπου εκεί γύρω, παπούτσια ίδια τύχη
σαλόνι, τιβι οφ, φαΐ καταναλωμένο σε δίσκο ακουμπισμένο πιάτο
σαλόνι, τιβι οφ, θρι μπιτ φαγωμένη συσκευασία… ε κάπου εκεί
ουπς
ΤΟ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟ
δεν ήξερα τότε εγώ, όταν
τιβι οφ, όρεξη για μέσα, δωμάτιο, μπάη μπάη
δεν ήξερα τότε εγώ
ότι το να τα βάλεις πάλι όλα πίσω,
να τα τακτοποιήσεις, και να ταφήσεις
πάλι όλα όπως ήταν στο
ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟ
δεν ήξερα τοτε εγώ,
ότι να αφήσεις πάλι τον χώρο όπως ήταν, όπως τον βρήκες
για να μην πω, να τον καλυτερεύσεις κιόλας,
δεν ήξερα τοτε εγώ
πως αύτη η νοοτροπία είναι μία
ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ
ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ και πανανθρώπινη
και οικολογική, και αγαπητική προς τον πλανήτη όλο
τον οικογενειακό
τι, τι , τι λες μωρέ?
το σαλωνάκι σου? γιαβάση 55,
σημαντικό συμπαντικό και πανανθρώπινα οικολογικό, αγαπητικό προς τον πλανήτη όλο
τον οικογενειακό???
ναι ναι
το σαλωνάκι μου.
δεν ήξερα
ιδια ίδια ακριβώς είναι ίδια
τη συναντάω τώρα εδώ που κινούμαι παγκοσμίως,
και συζώ για λίγο με πολλούς σε μέρη διαφορετικά και είναι το μόνο αυτό που έχω είναι ένα το
ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟ.
και θέλω να το σεβαστώ. και θ΄΄ελω γιατ΄΄ι από τη φύση μου
εγώ
τις αγαπάω τις ομάδες. και το να είμαστε όλοι μαζί, να συνυπάρχουμε
το αγαπάω και το θέλω κι επιζητώ εγώ μετά μανίας θα το έλεγα επιζητώ
να είμαι παίχτης αγαπητικός, ομαδικός, ατομιστής φευ κι εγωιστής φευ φευ
να το
να το
το σαλονάκι μου γιαβάση είναι τώρα το μπανάκι αυτό των
8 που είμαστε εδώ, και μας φιλοξενούνε, Τουμπάκο – αυλή Σαντιάγο – κάσα δε σικλίστας
και είναι η γωνιά αυτή του καναπέ, που είναι τώρα μόνο τώρα δικιά μου να
καφεδάκι υπολογιστάκι καμερούλα κινητάκι, όλα τα δικ΄΄α μου είν εκει,
α να και η θρι μπιτ μου η κολομβιάνική, εκει ‘ναι φαγωμένη
τώρα μόνο είναι δικιά μου η γωνιά αυτή
το σαλονάκι μου γιαβάση είναι τώρα η γωνίτσα μου αυτή η καναπεδιστική, Μπογκοτά – σπιτι Μιλένας – κάσα τσαπινέρο άλτο
το σαλονάκι μου γιαβάση είναι τώρα η σκιά αυτού του δέντρου που είναι η σκηνή μου, κάπου στης γης τ ανάμεσο
ήλιος παντού, κι εγώ στο ενδιάμεσο
ρούχα, σκουπίδια και τα όλα μου στον ίσκιο,
στης φύσης το
ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟ
δεν ήξερα τοτε εγώ
πως αύτη η νοοτροπία είναι μία
ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ
ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ και πανανθρώπινη
και οικολογική, και αγαπητική προς τον πλανήτη όλο
τον οικογενειακό.
το ΣΑΛΟΝΑΚΙ ΜΟΥ ΓΙΑΒΑΣΗ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ
ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑ
A.W.E.S.O.M.E 