Α-ΦΡΙΚΗ
ω πότε θα
Χ-αρά
Πλέον η χαρά μου πάντα θα έχει μια κηλίδα
Την ευθύνη που φέρει μια κάποια γνώση
τον κόμπο που φέρει μια κάποια ενσυναίσθηση
Η οικογένεια μου τώρα πια θα έχει πάντα έναν άρρωστο
Όλα τα όνειρα όλα τα σχέδια όλες οι αποφάσεις
Τώρα πια πάντα θα περιλαμβάνουν αυτήν την πραγματικότητα
Ατόφια η χαρά μου δε θα ξανά υπάρξει ποτέ
Γιατί πάντα, σαν κατάρα, θα ενσωματώνει τον αχρείαστο πόνο και τον αχρείαστο θάνατο
Η οικογένεια μου πάντα θα έχει έναν άρρωστο
Το δείπνο μου πάντα θα έχει έναν τιμωρημένο
η χαρά της εφηβείας μου πάει πέθανε
Και μόνο καταφύγιο μου πια θα είναι η ηρεμία
Ηρεμία και νοο-τροπία ού-τοπική. Για τώρα τουλάχιστον..
Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,
χαῖρε, δι’ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.
Άγγελος Πρωτοστάτης…
A.W.E.S.O.M.E 