θα ‘πρεπε
είμαι αυτό το αόρατο έψιλον
ο τόνος μου αποστροφή
στης λέξης την επιτακτικότητα

αόρατο εγώ,
η έμφαση σε άλλο γράμμα,
κι ο τόνος άφαντος γενικώς

ένα κομφούζιο κανονικό και μία μαύρη λέξη η αιτία
πρέπει
ρήμα… απρόσωπο
εγκλιση… οριστική

 θα ‘πρεπε…

φαντάζω

αόρατο σε όλα τα “θα ‘πρεπε”,
φωνάζω
εεεεεεεεεεεεεεε

 

ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΡΕΕΕΕΕΕΕ
ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΑΙΑ ΤΑ ΝΑ
ΤΑ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΑ
ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΣΑΣ
ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΘΑ ΄ΠΡΕΠΕ
ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΑΙΑ
ΤΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΙΚΑ
ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΤΥΨΕΩΝ ΣΑΣ
ΒΑΛΤΕ ΦΩΤΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΨΤΕ ΤΑ

(ΤΟΜΗ ΛΕΞΗΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ)
ΜΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΔΙΑΦΑΝΟ Π ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΥΛΗ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΚΑΙ
ΡΕΠΕΙ
Η ΥΠΑΡΞΗ ΨΗΛΑ
ΜΠΡΟΣΤΑ
ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙ ΛΕΞΗ ΧΡΥΣΗ
ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΜΕΤΑΞΩΤΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΜΩΜΕΝΗ:
ΑΛΛΑΓΗ