6 Ιουνίου 2016

Εγερσις και σήμερις 6/6/16 των βλεφάρων πολύ αργή και βαρετή
όπως κι εχτές . αργα αργα βαριά κάναν τα πέταλα μου ότι ανοιγουν.
ττττττττττττττττΤΤΤττττΖΖζζζΖΖΖΖΖΖζζζζαααΑαΑαΑΑααααα
ήχος σε αργή κίνηση
το καλημέρα της συνείδησης ήταν σκεδον καταθλιπτικο

σκεψις καμια. τιποτα. 2 μερούλες έχω τώρα χωρίς καμία λεκτική εικόνα στην τελικη ενυπνια φάση μου
ξυπναω και νοιωθω το κεφάλι μου βαρύ. σα να τραβάει τις ματιες απο μεσα με σκοινιες ένα χέρι και τις τεντώνη προς τα πισω. ενταση
ξξξξ ύπνα
τουβλο εγώ καννικο. πειθομαι . ο σκωτια εφυγε. η καθαριστικη ψυχή το εκανε φανερο μεσω της τάξης και της ομορφιάς έκδηλων στης γωνιας του το κρεβατι
κινηση αστραπή της κεφαλής κάτω. λείπη η Βραζιλια..αλλα πραματα εδώ κομπλεκ. είναι δω.
ακουω ψιχάλες εξω που ξεκινουν να χτυπάνε τον φεγγίτη, λέωθα στυψω το μεσα μου  να δροσσίσω τη γη του πληκτρολογίου απο τον ιδρώτα τον δαχτύλων. η εμπνευση ήρθε σε νερο κ μοιαζει
ε μ π ν ε υ σ η ΄
κι ο τόνος τελευταίος. ητανε σημειολογικά πολλά σημαντικός και κρίθηκε
πιο ποιοτικη ΣΗΜΑΙΝΟΜΕΝΟΥ μεταδοτική, να χει  μια θέση μόνος του στο  τέλος
κάνω μια δυο βόλτες αυτόματες στο χοστελ, πριν το κατούρημα, να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχω κι ότι είμαι εδωκαιτώρα.
παω σαλονακι, ναι φεγγίτης, περιστέρια απάνω, ωραία. πάω στην τηλεόραση της εξω πραγματικότητας που είναι ένα μεγάλο παράθυρο υψηλής ευκρινειας στε χολ του χόστελ
πάω εκεί και κοιτάω εξω απο το παραλληλόγραμο πλαίσιο
και με βάζω στο κάδρο των στην πλατεια στεκόμενων . με βάζω σε μία φωτογραφία που θα άξιζαν να παρουν – τζα
σήμερα είναι μια μέρα απο τις αποκαλυπτικες – και μία κοντά στο τέλος, ο ποετής έκανε την εμφάνισή του
φλας φλας φλα ς
ρουφάω απο τα φωτα και το Φως του Ηλιου το μεγάλο ,
δεν παιζει και πολύ κίνησης στης πλατειας τον εσωτερικό σκιωτο κύκλο
ούτε στο ηλιοχτυπητό τεττράγωνο το ασφαλτικό, στα πέριξ
ενταξει λεω απο μέσα μου, η ζωή συνεχίζεται κανονικά εδώ. μπορώ να ξεκινησω τη μερα μου
εφυγα για καφεδούμπα. το πρωινο μου τελετουργικο για σημερα. Δεν εχω φούρια γραφική και ετσι δεν πιέζομαι
πάω κιτσεν κάνω αυτά που πρέπει .
φτιαχνο έναν    ΄καφέ . έναν τονο καφέ λέω φτιάχνω και τον παίρνω πάνω με την κούπα μου την καινουρια την αναβαθμισμένη, με την μαγκούρα μου την καρεκλωτή της λαικης
μου λεει μια αντρική κολομβιανικη φιγουρα που με παρεήζει τελευταίως δεν ξέρω, δεν είναι χοστελικός,ειναι φίλος της ωραια αλογοουρά ναρκισισμένη.
ναι τι , ναι μου λέει αυτός ότι μαυτό δε θα κοιμάσαι το βράδυ ΠΟΛΎΣ ΚΑΦΈΣ ,τονε κοιτάω κι ήταν τέτοια ή ενταση της ματιας μου απο το κοίταγμα
που ψιθυρισε με τόση ενάργεια στα αυτια του, χωρίς οι πύλες των χειλιών μου να έχουνε κανένα λογο
φιλαράκι πινω δυο τέτοιες τη μέρα/. καταλαβε
καφές μιλάμε σκουρος σκούρος και πικρος είναι η βενζίνη η δικιά μου.
το υπολογιστάκι ποτίζεται με μεταλική γη και γω τώρα απο μεταλική κατασκευή ριχνω καυτο νερό στο καφετί κομφετί
η πιο κου΄ραστική η κίνησις στην καφέ παρασκευή και ισως αυτή που με κκάνει περισσότερο ανθρωπο μεέσα απο αυτή την διαδικασία
αναμονή του υδατος να περάσει μέσα απ’το διχτυ το κρισαρωτο για να βγει απο κατω χωρις τα κομφετί
το λεγόμενο και φιλτρατισμά. (Τινγκ στον κοκυγα – 2η τσιγαρια της μέρας? – ευκολα,)
μπορεί να πάρει κ αι 7 λεπτά παρακαλώ να περιμενω κρατώντας το παπαράκι το δυκτιωτο
να στάζει το καφε νερό αργά σε μια λεπτή συνεχή ροή από την άκρια του διχτυου γργργγγργργργρ
και λέω πώ ρε φίλε για ένα καφεδακι θέλω ένα τέταρτο μπρπρπρπρππρ
ναι αλλά συνδέομαι με τη διαδικασία με το αποτέλεσμα με τους πειραματισμούς, δεν είναι μόνο γευστικη απολαυση και χημική ενέργεια ενέργεια
είναι κατι που δημιουργήθηκε απο με για να με συναντήσει. πήρε λίγο τον χρόνο του και θα μας δώσει λίγο παραπάνω σε εξυπνια φάση κάποια άλλη στιγμή
να, τώρα, αυτή η καφεδιστική κουράστικη παρασκευή καφέ, γέννησε τις άνω γραμμές, περιγραφικές . άξιζε
κομπλεκ καφεδάκι ετοιμο ανηφορίζουμε μετά της κολομβιάνικης ΥΠΑΡΞΗς. ονομα δεν ξέρω γιατί φρόντισα να μη μαθω
πλέον ονόματα τα οποία δε θα μου φανουν χρήσιμα δεν μπαίνω κόπο να τα ρωτήσω καν, μνήμη τρώνε
απλά συνυπάρχουμε με τον αλλον ωραια και καλά ανονόματοι. 2-3 μερες 4-5 συναντήσεις , επικοινωνούμε λιγοστά, ανονοματα αταμπελωτα αληθινοι
κι όταν και αν γεννηθεί η αναγκη της προσωπικής επαφής με σπίθα , τοτε ναι, να ονοματιστούμε, εσένα πώς Ικαρο, εμένα ποετή
τσιγαριά
ωραία μουσικούλαακουγεται απο κοντά κατω έξω. στολίζει τον ακουστικό χώρο και λάμπει η υπαρξη της μεσω της αρμονίας των ήχων στην οπτική πραγματικότητα
ο ήλιος φωτίζει απο την πλαστική σκεπ΄΄η σχετικά λιγοστος, μα υπαρκτος, πίσω απο τα σύννεφα
λικο κρυάκι λίγη ψιχάλα, τακουνιες περιστεριων γλιστρηματικές, φτερουγισματάκια, κουρνιαχτα διακριτικά,, και η ώρα(κόρη ματιου τερματιζει κατω δεξιά
στο γωνιάκι της υπολογιστικης μου ώρας 15:11)  2+11, για καποιο λόγο είναι μια ώρα μπροστά. καναμαξάκι αλλα γενικά λιγοστή κίνησις
αναβω τσιγαρια καπνοι παντου και μυρωδια σπιρτιού μπαρουτια
μου σκαει στο νου αυτή η εκφραση του γιωργου που χτες ηταν ο πρωτος κι ομονος που του ειπα τηνν ιδεα μου
ναι η εκφραση του αυτή που δενν μπορω να την περιγραψω γιατι εειναι μια εικόνα στατική πολλών εκφράσεων και δε βγαζω τις λεπτομ΄΄ερειες της. λέει όμως η αύρα της
μαζέψου κλείσε και κάνε τον λόγο σου κατανοητ΄΄ο κ σαφή (το ΄΄διτονο απο φτερνισμα)
οκ

σωρεία γνταπ απανωτων πολλων , ακούγονται στον΄χώρο του πιξελικου καμπου και ακούγεται όπως όταν
τραβάνε απότομα αποπάνω τοχαρτί  -σα να αλλάζει σελίδα σε γραφομηχανή
τώρα τίποταπο πάνω
(ξανανεβαζω τον δρομέα πάνω για να χω ασπρο κενο κάτω μου)
μόνο κάτω ασπρελική πιξίλα.
ναμην ειν ο δρομεας στο κάτω μερος της οθόνης και αναγκάζομαι να βλέπω τα εως τώρα γραφόμενά μου
τάμπουλα ράσα
ηλεκτρονικά. τα πλήκτρα χορεύουν και τα τενοντίδια στην περιοχή του κάρπου βγάζουνε υπόκοφες φωνούλες σχιστές τραβηγματιές
πιάστηκα φωνές
δεν καθομαι καλα και λυγάνε περίεργα οι παλάμες μου πάνω απο την πληκτρολογιακη γη
σαν ομπρέλες μεγάλες αυτές των καφέ των έξω. που έρχεται όλος απο τ πλάι καμπυλωτός κορμός και στέκει απο πάνω η ομπρέλα απο την παρέα
έτσι, εχω απλώσει τις παλάμες της δακτυλιακές πάνω απο τον πληκτρων την παρέα.

φυσάει εμπεύσως αήρ κι οι άκρες της στρογγυλής ομπρέλας μου οι δαχτυλιακές ακουμπ΄΄ανε τη γη πιέζοντάς τη
παπ παπ σπέης παπ
γνταπ
γνταπ  γουλιά. πλέον πιστεύω ξεκάθαρα είμαι στο κομμάτι που θα έπρεπε να κοιμόμουνα γιατί θα απέδιδα καλύτερα
ξέρετε σε αυτή την διαβιωτική ισορροπία. κατανάλωση καφέ στης συνέχειας την παραγωγή ή ύπνος και φρεσκάρισμα και μετά με καθαρό μυαλό ποιοτική γραφή
όχι πιστεύω είμαι ξεκάθαρα στι γκρι περιοχή του καφέ. σα ναρκωτικό μέχει εθίσει. καταγραφή ανάγνωση τσουλιθρισμός, καφές
μαρέσει εδώ πάνω στον πράσινο κάμπο του γωνιακού καναπέ με μαλα΄κά βουνα να με στηρίζουν να προσπαθώ να δω πως θα χυσω το ηλεκτρονικο μου μελάνι
στα άσπρα καλουπάκια τα τετραγωνικά τα πιξελικά

σελφι. κινητο 73% μπατερία . τελειώνουν γρηγορα τα ζουμιά του αυτουνού. ήταν χαχανίδικο πολύ παλια, στις αρχες της λειτουργίας του, και τώρα έχει γεροντική ακράτεια, 2 χρονακια μαζιμου
και τωρα δεν τα κραταει, 40 χρόνια ανθρώπινα 1 κινητικό
εχτές του εδωσα την τελευταια ρουφηξιά μεταλλικης γης ηλεκτρικής. τωρα εκφραστικά του απομενει ένα 73%ηλεκτρονικό,  μετα τελος κι αυτό.
το χουαγέη το κινεζικο το 2ο που εχω, το ασφαλείας, ουτε που ξερω που είναι εδώ και κάτι μέρες.
θα πέφτει η μπαταρία του αργα αργά καθως εκείνο εχει αποθεματα γελαστικά

Παραμ΄΄ερησα εντός μου τη φωνη της γραφικής συνειδησης – αφηνε ποστ ιτ στον υπνο γραμμένα “γράφε” “γράφε”
θακούσω τη συμβουλη του Γιώ και τέλος τα ηλεκτρονικά ποετικά παίγνια.
ΤΡΑΒΗΞΕ ΤΟ ΚΑΛΩΔΙΟ η φωνική μου συνείδηση ακούγοντας τη φωνή του Γιω τη σκαηπική
και βλέποντας την εικόνα του την πιξελικη πολύ πιξελωτή
λόγω κακού του σήματος. χωράφια ολόκληρα ενός πίξελ για μεταφορά εικονική στρεμάτων στο πρόσωπο του Γιώ
καλά λέω βράσε ΄ρύζι βάλε μόνο φωνή – θα καεί το σύστημα εδώ απο την πληροφοριακή υπερδιέγερση
θανοιξει καμια τρύπα στα χωροχρονικά τούνελ του διαδυκτιακού κόσμου και θα χάσουμε τη συνδεση
άμησέ το βάλε μονο φωνή
φωνη φωνική της συνειδησης καταφθάνει
ΤΡΑΒΗΞΕ ΤΟ ΚΑΛΩΔΙΟ της έκφρασης φτάνει. τέλος

ζητάω τη συνάντηση μου με την έμπνευση στην επαφή μου με τα γύρω πράγματα
τσιγαριά γουλιά σέλφι
τα χέρια μου κινουνται στο εξωτερικό της χώρας του πληκτρολογίου
μπας και ψιθιριστεί καμια καλη λεξούλα από τα αντικείμενα μέσα μου
μέσω των δαχτύλων.
τσηγάρω κανάτα κινητό
καμία σκέψη εικονική, δυο λέξης τρεις μαζί συνδεδεμένες, ποετικές, κάτι
τίποτις

ανασκουμπώνομαι ανασηκώνομαι κοιτάω τη συνεφιατικη θέα απο το παραθυριακό πλαίσιο μου. μπλέκουνε στα πράσινα βουνά τωνν οριζόντων τα συννεφα
ξυνω μυτι, ψάχνω μπουκαλάκι νερού. η συσωρευσης καφεϊστικής καφεδίλας στη στοματική μου κοιλότητα απαίτη καθαρισμό και επανέναρξη
το μπουκαλι μου με το νερο το σιελο δεν είναι στον χώρο. εκτεινεται το χέρι το αριστερό προς τα κάτω, στο πλάι του πράσινου κάμπου μπας και το βρει
ιστάμενο στα σανίδια της ξύλινης γης της ταρατσούλας της συνείδησης. τίποτα
η καθαριστικη ευγένεια θα το πήρε το πρωι όταν κοιμόμουνα. τακτοποίησε τον χώρο
και μου άφησε ένα φιλί ι να μου πει μια τακτική καλημέρα
γεια ποετή , καλημέρα μεσημβρινη για σε η τακτο ποίησις
κοιτα ομορφια στην τάξη των πραγμάτων. όλα ρέουν αγκαλιασμένα κι η αιώρα χαμογελά στο οπτικό μου πεδίο. μια νέα μέρα ποετική ξεκινά αργούτσικα σήμερα μα ξεκινά
και γω εδώ τσιγαρίζω καφεδίζω αναμένω την εμπνευση
δεν το κουνάω αν δεν πω κάτι , έστω κάτη, αλλα να ναι απο μένα.
ηλιθιες πληκτρολογησιές στο δωματιάκι το εγκεφαλικό της αναμονής για την εμπνευση
πληκτρολογιακές σαητιές. χταπ χτιπ σπέης
θα τσουληθρηστώ

τα πράγματα μιλάνε κατά την επα΄φή με τις ανθρώπινες υπάρξεις και λένε ψιθύρους μέσω των αισθήσεων
ζουμ ιν δεκα εκατομυρια ιν θα σας πεισει
(βροχη κανονικη πιτσιλίζει τον ήχο μου)
τσιγαρια λέω, ανάβω σπιρτια και κει πανω στο σλοου μόσιον της στιγμής ακούω
θερμοκέφαλο σπίρτο δεν παιρνει μπρος γιατι απαιτεί το ξυσιμο
την τριβη στην τραχια της πλευράς του κουτιου της  καφετιας το ξυσιμο
απαιτει γκργκρινιστο ταχύ αστραπιαίο
και γω που μαι αμαθος απο αυτά χᨨιδεύω το μπαρούτι στο καφέ πλάι
τζαφ σκαω μια αποτομη γητια. μια σαητιά και βσρφαααπ φωτια
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΕΛΟΥΝΕ ΒΙΑ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ

καίγεται το λούκι το άσπρο το άφιλτρο
μεχρι τα πίσω πίσω του
και καιει τον χειλιών την άκρη και των δακτυλων την τσιμπιδα ταυτοχρόνως καίει
καιει και λεει
αστο ρε παιδάκι μου άστο. φτάνει
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ

(ρίχνω τη ματιά μου στον χώρο, να βρω πιο άλλο πραγμα ήταν ομιλητικό πριν)

(κατούρημα, διακοπή, σκέψη των γύρω πραγμάτων του χώρου να βρω το τρίτο μέρος της σκ΄΄εψης μου το άνω, σκαει η σκεψη κατουρώντας η κάτω)

στο σλόου μόσιον της στιγμής
ακούω των ψιθυρο των αντικείμενων στην αυτόνομη ένωσή τους με την ενιαία πραγματικότητα
κάτι λέγεται στη διαπροσωπική σχέση μας με τα πράγματα και εγώ τώρα το ακούω. στην Ποπαγιάν. και το γράφω. στην Ποπαγιάν
και όλα κάτι λένε, στην έξαρση της αλληλεπίδρασης των μερών με το όλο.
όλα μιλανε τη γλώσσα της στιγμής το καθένα με τον τρ΄΄οππο του σημαίνει την υπαρξη του στην κυματιστά πολυδιάστατη ένωση των πραγματων στον χώρο
και γω ακουω. στην Ποπαγιάν. και γω γράφω. στην Ποπαγιάν
βρήκα τη γλώσσα των πραγμάτων
΄ταν ενοιωσα ενόησα επινοησα και χρησιμοποιώ
τη Γλώσσα των αισθημάτων
μέσ απ’την κλώσσα του περιστεριού γεννήθηκε ο λόγος μου ο δυσδι-άστατος
πημα – μορφή – αισθήματα ασυνείδητα κυματιστά ακουμπάνε με τις άκρες των δαχτύλων μου τους ψιθύρους των πραγμάτων
στην επαφή τους με την πραγματικήτα, στην ένωση τους με τον χώρο, στη διαπροσωπική επικοινωνία τους με τους ανθρώπους
ακούω . ποπαγιαν . γράφω . ποπαγιάν . ιμαι . ποπαγιάν

έντονη αποσυμφώρηση της οδου της οισοφάγου  απο αέρα συμπυκνωμένο
ατην αγωνια της ορθογραφημένης κατάθεσης των αισθηματων
όχι να βγουν σωστά, να βγουν αυτά που ίναι
σπά η οθόνη των αισθημάτων
και βγαίνει ο αήρ της αγωνίας της κατάθεσης ο εγκλοβιζμένος. ντάξει το γραψα. γνταπ γνταπ fewwwwww

goulia καφέ, αγελάδα στο πλαι  ζωγραφισμένη
αναμνησιακό χρονο τούνελ διεγείρεται και σκάει στον νου εικονα στου κινητου τη φωτογραφική
το 73% μου ήθελε να πει ΣΗΣΗ για να δείξει πόσο χοντρή είναι αυτή η σίσι.
αγελάδα στο πλάι ζωγραφισμένη, στης εικόνας μου την ανάμνηση λέξεις καταλήξεων.
αγελαδα χοντράδα ΣΗΣΗ
ΤΖΑΦ
η φωτογραφία που έβγαλε πριν η αποδεικτική φωνή του 73%
σκάει ston nou
(και στην οθόνη, βάλε φωτογραφίες)

[φωτογραφίες]

πάω σκρολαριστός και με το δαχτυλο τινάζομαι πάνω για τσουληθρισμα .
η ΥΠΑΡΞΗς διεγείρεται – γράφω και σήμερα.
“τσιγαρια για εξτρα απολαυση” σκάει στον νου . ΝΑΙ
ανάβει η τσιγαρια και σκάει φλας μπακ απο του σπιρτιου μπαρουτια και κινησις αποτομη τοξοειδής παλινδρομικη και σκαει στον νου
το σπίρτο θέλει βία και για να σβήσει
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΕΛΟΥΝΕ ΒΙΑ – ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.

κυματιστη ροή τηςσκεψης σε οριζοντια γραμμή λέξεις
βλέπετε/
Ι
δεν είναι η εικονα αυτή του κειμένου αυτού του σκρολαριστού στην οθόνη.
η διάφανη η πραγματικήη του εικόνα είναι
Λ
που ανεβοκατεβαίνει.
Λ
Λ
Λ δυο ποδια ανοιχτά, παράλληλα με τη ροή της οθόνης, και μεσα της
στο πάνω  κατω της γραφής μου της αυτόΜΑΤΗΣ ΔΗΛΩΤΙΚΑ
ΤΟΥ ΤΗΣ ΤΣΟΥΛΗΘΡΑΣ ΣΧΉΜΑΤΟΣ
Λ

στη  φουρια πάνω τη γραφική των γραμμων τωων ακριβως ανω
στηη φουρια που μουρθε γιατι ςξηγουσα στον ικαρο
ότι γράφω ωραία σημερα γιατι η ροη της σκεψης μου σκάει στην οθόνη
και του κανα με το χέρι μου το κύμα που συναντάει την οθόνη και γινεται λέξεις, φσσσ τραβάω μαχεριά σαιτιά κάθετα με την οθονη
και είδα σαν άλλος παρατηρητής του εαυτου μου απο μακριά, τρίτος
την ύπαρξη μου να γράφει γράμματα στον χώρο,
“κυματιστη ροη της σκέψης σε οριζόντια γραμμη λέξεις”
μου σκάει και πιανω απελπισμένα να καταγράψω τη φωνή της σκέψη μου ατόφια όπως μου βγήκε
στέκει καθισ σιμά ο Ικαρος και βλέπει ότι επαθα κλικ και και κοκομπλοκου εκφρασης αναγκη εχω γραπτική
και κει που πατάω τις λέξεις σε ηλεκτρονικές γραμμές οριζόντιες
μου βάνει την τσιγαρια στο στόμα
γιατι δεν άπλωνα το χέρι να τηνε πάρω μη χάσω τη σκέψη μου που στεκότανε στην έξοδο της συνείδησης γιατί η ροή της πραγματικότητας γενουσε ασταμάτητα σκεψεις
τα δαχτυλα μου δεν ξεκκολλαν με τιποτα.βγάζουν φωτιές που σβηνόνται απο τον ιδιο τον στροβιλιστικό αέρα της κίνησης τους
εκει
μου βάνει την τσιγαριά στο στόμα
και με τροφοδοτεί με καπνο εμπνεύσεως σχηματικής, και πατάω τα πλήκτρα
όλα κεφαλαια, του καπς η χαρά,
να σαι καλα ρε ικαρ

όπως εγω χοροπηδαω σα Λ
απολομενο
και τρεχαλητό
υπολογιστης – πραγματικοτητα
γραφη – ερεθισματα
σκεψης – ανάγνωση
χνταπ χνταπ απο δω κι απο κει παω
με βουτηγμένα τα 2 μου ακρα στη ροή της πραγματικότητας
παρασερνομαι
παραπατάω
μορφολογικες ατασθαλείες
στραβοπατήματα του Λ
στο πληκτρο-λόγιο

σοκολατικη τετραγωνη λιωμένη οσο πρεπει υπαρξη κάνει την εμφάνισή της τστον γευστικό μου πανζουρλιζμό
δωρο ικαρικο κατέβθασε πριν λίγο σε απολομενο χαρτάκι που χει ρουφήξει την υγρασια της σοκολάτα τετραγωνικώς
παννα μας δειξουν οτήταν διπλωμένο οι χαρτινες του ακρες
καφες
σοκολατα
χαρά
γραφυν τα δαχτυλά μου

κι η μπάλα του ήχου προσγειώνεται στης φύσης τα χέρια
κουρνιάζει σκυλιάζει πεταρίζει και ξυνει τακουνικώς την οροφη ηχητικά
κάτι λεει ο Ικαρος είναι σημερα απεργία και είναι μετρια η κινησις
τα ηνια της ακουστικης πραγματικότητας τα πήρε η φύση, τράβηξε τα καλώδια των ακουστικών
απο του πειητη τα μεσαααυτιά
ακου

ΦΕΥΓΩ φουλαριστός για μαντεψτε μπράβο
κατούρημα
η γη σειεται καθώς το εδαφος του χωροχρονικου τουννελ που ενώνει το ταρατσάκι της συνείδησης με τον στροβιλισμό δέχεται τις βροντερες πατημασιές μου τρανταχες στον χώρο
σκυμμένος σύω τα παντα στης πρόχειρης τουνελικης κατασκευή το ξυλινο είναι και στροβιλίζομαι όπως μου πρέπει
προσεκττικώς κι αλαφιαστός χοροπηδώ στροφιδιζώμενος και κει που λέω πω πως το χω ρε να η εμπειρια,
εκει
κοπανάω το δεξ΄΄ι δεξί το μικρό το δαχτυλάκι του δεξιού ποδιού συμπαρασέρνωντας μαζί κι αλλα 2-3 διπλανά
σύγκρουσης μεγάλη  δηλαδή, καραμπόλα δαχτύλων και σωρεία θραυσμάτων ηχητικ΄ψν κάνουνε την εμφάνισή τους στο ντουλαπάκι του πονου τηςσυνειδησης κατι τσιριχτές φωνές
προσοχή όμως και εδώ προσοχή θελω να.. εστιάσουμε … προσοχή παρακαλώ αυτό τώρα
είναι πολύ σημαντικό
*λαμπάκι σκαει εκνευρισμου στον εγκέφαλο
ήχησε στον λεκτικό πιξελωτο αέρα ή πιο απεχθής κ μισητη δασκαλική έκφραση
πουν κολητη της άλλης της αλλης που μουρθε τώρα, που την προηγουμενη φορά που το έγραφα δε μου ρχόταν
της άλλης της σκέψης της σπαστικής της
ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑΠΑΙΔΙΑ, ΤΟ ΞΕΡΩ

μα πως το ξέρεις, αφού τώρα μας γνώρισες
πω ραδερφαάκι μου στον κόσμο τον μεγάλων δεν πάνε καλά
αναφωνει το παιδικό είναι μου
στην καταγραφή της ανάμνησης,κ
λοιπον

εκει
κοπανάω το δεξ΄΄ι δεξί το μικρό το δαχτυλάκι του δεξιού ποδιού συμπαρασέρνωντας μαζί κι αλλα 2-3 διπλανά
σύγκρουσης μεγάλη  δηλαδή, καραμπόλα δαχτύλων και σωρεία θραυσμάτων ηχητικ΄ψν κάνουνε την εμφάνισή τους στο ντουλαπάκι του πονου τηςσυνειδησης κατι τσιριχτές φωνές
δε σ΄κάνε όμως κατευθείαν προσοχή (προσοχή εδώ, λέει κι ο πληκρολογητής) προσοχή, δε σκάνε οι τσιριχτές φωνούλες του πόνου κατευθείαν στο κέντρο του είναι μου σαν ηλεκτρισμός
σκάνε μετά απο λίγο. παίρνουνε τον χχρ΄νο τους για να ακουστουν στον εγκέφαλο να ανηφορίσουνε.
ιθωδφγοαιθφγ
ο ήχος της σύγκρουσης
αυτήτανε και η φωνή των τσιριχτών φωνών όλων μαζί όπως ακούστηκε στο Δ της Αρχής
΄μία όλη μαζί
αυτηταν η φωνή του πόνου μέσα μου
και την κάλυπτε όλη απο παντου
σε τούνελ μέσα ήταν
σενα με γά λο α
ήτανε μέσα
στο α του πόνου
ααααααααααααα
εξωτερικό
ιθωδφγοαιθφγ
εσωτερικό
ακούγονται παράλληλα

(απαίτήθηκε επικόλλη του ιθωδφγοαιθφγ όπως καταλαβαίνεται και πραγματοποιήθηκε μετάβασις σε απρη πιξελικη και γρηγορα ανταποκρινόμενη λευκή θαλασα Γουορντ κειμένου, για να εκφτάσουμε εκει τη συνέχεια, κόλλησε πάλι η λολοεφαρμογγή και θέλει 2 λεπτά τουλάχιστον η ραμ να ξαλαφρώσει. ο Μπαρτλετ διαμαρτύρεται απο τα μέσα ντουλάπια, στα συνειδησιακα της Θεωρίας
της γνωστικής ψυχολογίας, ο κυριος και λέει- η Βράχύχρονη Μνημη μαγκες δε την παλεύει και για πολύ ακόμα να αδειασει γρηγορα παρακαλω αντε δρομο Γουορντ γρ΄γορα )

φευγω φουλαριστος για μαντεψτε μπράβο
κατούρημα

επέστρεψα στη χώρα του εβερνοουτ με την ανω φράση ΄΄επειτα απο ένα πολυπλοκο πιρουετικο τόλουπ του εγκεφάλου
μέσα στα ηλεκτρονικά και δεδαλώδη χωροχρονικα τούνελ που μιλανε τα πράγματα και τα προσωπα κοπι πεηστ αυτό εδώ το άλλο τι ποτε που ποια ηταν η σειρα ααυτη τι σκέφτομαι α αυτό που πω
έτσι ξεχύθηκε απο μέσα μμου η υπολογιστική πολυπλο΄κότητα περίμενε να ξεκολήσει και να ανποιξει το άλλο παράθυρο και να πάω εκει που πρέπει
και το πληκτρολ΄γιο να μη νοιώθει και το μαουσ παντ να μη λιτουργει και να πρέπει να πατήσω την οθόνη που έχει σε ταμπλετ μοουντ γιατι δε νοιώθει την κοιλάδα του πληκτρολογιου ολη
συνδεδεμένη πάνω της , γιατι εγω κάτσε τόσο γυρτά εδώ στην κοιλάδα του κάμπου που είμαι σε 46 μοιρες και βάλε.
εκει εκει
σεκεινο το σημειο
επεστρεψα στη χώρα του εβερνοου με την παραπάνω φράση και είπα την παραπάνω φράση
αχ το γραψα
*σεηβ σκρινσοτ τσιγαρια τσουληθρισμός γιούπι
σκρινσοτ ξανα για το σεηφ του σεηβ και γουλιά καφέ

παω πάνω να τσουληθρηστώ βλέπω ανεβαΙΙΝοντας τι έχω γράψει σήμερα αναφωνώ μέσα μου
το όλο παιχνίδι το εκφραστικό είναι αυτό του να μη χασεις τη ροη της σκέψης την άκρη απτη μιτο του νήματος την άκρη του νοήματος
της σκέψης τον ειρμό και την ακολουθία των βηματων των εικόνων μέσα σου αχ few πετάρισμα πουλιού
ναι αυτό είναι το θέμα να γράφεις σε συνεχή ροή και να πας να ξεκολησεις για τα πανω τα πριν και να ξανακατεβαίνεις κάτω να κυνηγήσεις
την καταγραφή την αμεσως επόμενη σκέψη σου. λάηβ καταγραφή

τεταρδι-αστατη πόεση

ξεφύσημα αλλαγη υπολογιστικής θέσης και συνέχηση
επιπονη διαδικασία
συνεχους ξεβράσματος ιμαι στην οθόνη
που ήδη ξέρω απο τωρα είναι ανοιχτή αυλαία γιατί έτσι επέλεξα εγώ να είναι για να πει ίμαι
ανοιχτη αυλαία να μην κρυφτωώ πουθενα
σττου είναι μου τη μέσα καταγραφή
ε΄βαλα τρικλοποδιά στο μεσο
μεσω μιας ιστορική εξελικτική βηματικής πορείας
και μεπα΄γίδευσα εκει μεσα για να με τσιγκλίσω
πες ρε πες ρε θα τα πεις όλα θα τα ξεβ΄ρασεις ΄όλα πιξελικως όλα τα κομματια της ασδωψδσ που νοιώθεις
όλα τα μπιτ των 01 των γραμμάτων τα λεκτικά πιξελικά  θα χορέψουνε στο απο πίσω του δρομέως
έως πότε θα ακκουλουθω τη σκεψη μου
εως τοτε που πει την  (κλείσιμο ματιών, να δω τι θα πει το μέσα)
ΑΛΗΘΕΙΑ
της.
την ειπε, νατην αήθεια, σταματώ για τώρα. να πάρω μιαν ανάσα.
ανασα τσιγαρια τσουληθρισμος, πετάχτηκε η σκέψη με το που αφησα τα χέρια μου απο το πληκτρολογιο και εξέπνευσα
να το γράψω να το γράψεω πετάχτηκε το είναι το μπιγκμπραδερικό μου το αηθινό
να είναι όλα μέσα

ΕΓΟ ΙΜΑΙ

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΑΛΙΑΣΗ. ΚΑΤΟΥΡΗΣΑ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑ ΤΟ ΣΤΩΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΜΠΛΕΔΙΖΟΥΣΑ ΙΣΤΑΜΕΝΗ ΜΠΟΥΚΑΛΩΤΗ ΥΓΡΗ

ΓΝΤΑΠ ΓΝΤΑΠ ΓΝΤΑΠ ΓΝΤΑΠ
περηφάνια σκορπίζει στον κάμπο της πληκτρολογιακης γης
αλλαγη σκηνικού. ανακλιντράκι. σκάμε δω πάνω στα παλιά κι αφήνουμε τον πράσινο κάμπο τον γωνιακο του καναπ΄΄ε
βλέπουμε τη σκέψη μας να απομακρύνεται κιαι ξενερώσαμε αλλά δε μασαμε το κυνηγάμε.
αλλαγη σκηνικου
ντριμπλα στην παρεμβατικη επεμβατικοτητα του πραγματικου.κανονιστικη κλανια βρομισε παντου γυρω μου
χοληγουντιανή υπερπαραγωγή ισπανικα μεταγλωτισμένη καθολου μεταμορφομενη σε ασχημια πραγματικη της αισθητικης του ΄χωρου ηταν πραγματικη κουτσουλιά τρισδιαστατη εκτεινόμενα σε όλα τα χωροοζρονικα συνεχη τούνελ της ΥΠΑΡΞΗς μου
δεν αντεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεχω φωναχτηκε απο το ε στου πληκτρολογιου τον κάμπου την κεραυνικη πιεση του δαχτυλου στο χωράφι του Ε
την κανά απο την καναπεδιά τη γωνιακια γιατι ο Ικαρος αποφάσισε να δδει tainia
πήρε ετσι απο μια παλια αναμνηση μου με τον φιλο μου τον αλεξανδρο
ta inia απο τον καβαλαρη της πραγματικκοτητας του ποετή και εσκισε τα παντα
στης συγκέντρωσης την ατμοσφαιρα
δεν μπορούσα να πατήσω λέξη και το μονο που κατάφερα εκεινη τη στιγμη αγωνιζόμενος . νομιζωωντας ότι ο καλπιασμός του αλάγου μου και η αγερια της εμπνευσης είναι πιο δινατα
χλιμιντρισα και καλπασα μα πισωποδησα υψουμενο.
σουζα
αυτή η ιστορία μπορστα μου απο της τηλεόρασης δεν μπορώ με διαλυει. με τρυπαει με παραβιαζει με σκιζει με τεμαχιζει με γκρεμίζει με κεντριζει με ξκολλαει στον τοιχο πααααΠ σμπροξιά
πρέπει να την κάνω

αλλαγή σκηνικού. ανακλιντράκι.
πού ήμουνα, α ναι

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΗ ΑΓΑΛΙΑΣΗ. ΚΑΤΟΥΡΗΣΑ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑ ΤΟ ΣΤΩΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΜΠΛΕΔΙΖΟΥΣΑ ΙΣΤΑΜΕΝΗ ΜΠΟΥΚΑΛΩΤΗ ΥΓΡΗ ΙΣΟΤΟΝΙΛΑ
ΚΑΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΑΣ ΧΑΙΡΕ ΖΩΗΣ ΙΚΑΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Τ
ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΕΡ Η ΑΠΟ ΜΕΣΑ Η ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΗ ΣΑΓΗΝΗ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΑΓΚΑΛΙΑς ΘΕΡΜΗΣ ΔΑΧΤΥΛΩΝ ΣΠΗΛΙΑ ΠΛΕΚΤΗ
ΜΕΓΑΛΟ ΧΟΝΤΡΟ ΜΠΕΡΓΚΕΡΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟς ΤΡΙΑΣΔΑΣΤΑΤΙΚΟΥ
ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ
ΝΑΙ. ΤΟΝ ΤΥΠΑΡΑ
ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΑ 2 ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝΕ ΤΗ ΘΕΡΜΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΓΩ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΑΩ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΙΩΣΩ ΤΗΕ ΘΕΡΜΑΝΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΑΛΗΝΗ
ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑΓΟΥΛΟ  ΤΟ ΜΥΡΙΖΩ. ΘΑ ΦΑΩ ΡΕ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΔΕΝ ΠΕΙΝΟΥΣΑ ΡΕ ΣΥ ΑΛΛΑ ΑΝΟΙΞΕ ΜΑΥΡ ΤΡΥΠΑ ΠΕΙΝΑΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΧΕΙ ΜΈΣΑ ΜΟΥ ΔΗΜΙΙΟΥΡΓΘΕΙ ΠΕΙΝΑ ΧΑΡΑΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ
ΑΝΟΙΓΩ ΤΑ ΑΛΟΥΜΙΝΟΧΑΡΤΙΑ 2 ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ. ΤΑΠΕΞΩ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ.ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΜΠΕΡΓΚΕΡΙΔΙoΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ PROΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΜΕ ΠΙΤΣΙΛΙΕΣ ΛΙΓΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΕΥΣΤΙΚΕΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΛΕΓΑ ΑΛΛΑ ΝΑΙ ΚΟΛΟΜΒΙΑΝΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ. ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ  ΝΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΜΟ ΝΑΙ ΖΕΣΤΟ ΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕΕΝΔΙΑΦΈΡΕΙ ΚΑΝ ΝΑ ΑΝΑΛΥΣΩ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ
ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΟΥΝΕ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΟ ΗΡΘΑ ΤΈΛΕΙΑ ΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΟΙΩΣΩ ΤΙΣΣ ΦΩΝΕς ΤΗ ΓΕΥΣΗ ΕΧΟΥΝΕ. ΤΟ ΤΟΠΟΘΕΤΏ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ.

Η ΠΕΡΙΟΧΗ Η ΕΥΡΥΤΕΡΗ Η ΣΥΕΛΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΕΙΧΕ ΠΑΤΗΣΕΙ ΓΚΑΖΙΑ ΦΟΥΛ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΠΕΡΓΚΕΡ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ (Να και τωρα που λέω αυτά , παράγω σαλια κατω απο τη Γλωσσα – ((το καπς πατηθηκε μόνο του πριν και κατέβηκα δω παωπανω τωραααΑΠ))) ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΤΥΛΙΧΘΗΚΕ ΜΑ ΠΙΟΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΣΥΕΛΟΠΑΡΑΓΩΓΗ ΝΑ ΒΓΑΖΩ ΜΠΟΥΡΜΠΟΡΟΥΗΗΘΡΡΕΘΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ.  ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΩ ΠΟΛΥ ΣΑΛΙΟ ΝΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΛΙΜΝΑΡΑ ΤΗ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΚΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΟΡΘΑΝΟΙΓΕΙ ΣΤΑ ΔΥΑ
Α
α
ΣΠΗΛΑΕΗΚΗ ΔΑΓΚΩΜΑΤΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΟΡΘΑΝΟΙΓΕI
α
ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΜΠΕΡΓΚΕΡΙΔΙΟ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΗΣ ΑΛΟΓΩΝΙΑΚΗΣ ΑΣΠΡΙΔΔΕΡΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑΣ
ΜΑΣΟΥΛΗΛΗΜΑ ΑΡΓΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΟ ΧΛΑΠ Γ ΝΤΑΠ ΧΛΠΑ ΓΝΤΟΥΠ ΖΟΥΜ ΙΝ ΧΙΛΙΑ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΙΝ ΛΑΣΤΙΧΑ ΠΕΤΆΝΕ ΛΩΡΙΔΕΣ ΝΕΡΟΥ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΣΑΛΙΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΩΛΗΝΕΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΣτΩΜΑΤΟΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ  ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΣΤΡΦΙΔΡΟΓΥΡΟΣΤΟ ΥΔΡΟΣΤΡΟΦΙΔΙΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΜΠΙΛΗΜΑ ΤΟ ΓΕΥΣΤΙΚΟ. ΠΡΡΡΡΡΡΡ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΒΡΕΧΩΝΤΑΣ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ ΚΑΜΠΥΛΗ ΤΟΥ
Ρ

ΤΑ ΛΑΣΤΙΧΑ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ. ΟΛΑΓΥΡΝΑΝΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΚΑΝΩΝΙΚΟ
ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΜΠΕΡΓΚΕΡΕΞ
ΦΑΤΗΝΑ
ΜΠΕΡΓΚΕΡ
ΜΠΕΡΓΚΕ
ΜΠΕΡΓΚ
ΜΠΕΡΓ
ΜΠΕΡ
ΜΠΕ
ΜΠ
Μ

 

ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΝΑ ΤΗ ΦΑΩ ΚΙ ΑΣ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΔΙΣΥΛΑΒΗ. ΜΑΣΟΥΛΑΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ Π Ο Λ  Υ ΑΡΓΑ ΕΓΩ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
ΤΡΩΩ ΤΗ ΜΠΕΡΓΚΕΡΑΚΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΛΆΩ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΒΑΙ. ΒΓΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΈΛΑ ΠΟΥ
ΓΝΩΡΙΣΕ ΧΤΕΣ/// ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΩΡΑ. ΣΤΗ ΧΤΕΣΙΝΗ ΜΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΓΡΑΨΑ ΚΟΡΟιΔΕΥΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ ΛΙΓΟ ΑΣΧΗΜΑ, ΕΚΕΙ
ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΑΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ,
ΑΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΑΝΟΙΚΟΣ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΠΑ
24 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΕΓΩ ΚΟΡΟΙΔΕΨΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΕΣΤΙΑΤΩΩΡΙΑΚΙ ΑΚΡΙΒΟ ΠΕΡΙΟΠΉΣ  ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΠΟΠΑΓΙΑΝ ΕΓΩ ΠΑΩ ΟΠΟΥ ΜΕ ΠΑΝ. ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ. ΠΕΡΠΑΤΗΤΑ ΠΑΝΤΩΣ.
ΕΙΝΑΙ ΧΧΑΗΛΗΔΙKΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΩΤΑ ΔΥΟ ΚΑΙ ΞΟΔΕΥΤΙΚΑ. ΛΕΩ ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΕΔΔΩ ΜΗ ΒΑΛΩ ΑΡΝΗΤΙΚΙΛΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΉΣ
ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΝΟΥΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΗΡΑ ΜΠΡΙΖΟΛΙΔΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΗΝΕΣ. ΜΟΥΡΘΕΣ ΕΝΑ ΠΙΑΤΑΚΙ ΜΕΤΑΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟ ΥΓΡΟ ΤΟΥ ΤΟ ΤΣΟΥΡΛΙΛΙΣΤΟ ΤΟ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΕΝΑ ΚΡΕΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙΔΙΟ ΜΕΣΑΙΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΝΤΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ. ΤΣΙΤΣΙΡΙΖΕΙ ΚΑΙΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΜΥΡΙΣΕ ΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΦΑΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙΩ. ΕΚΕΙ ΣΤΗΝΑ ΝΤΙΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΈΝΗΣ ΜΟΥ ΧΑΑΡΑΣ ΣΚΑΝΕ ΜΥΤΕ 2 ΥΠΆΡΞΕΙΣ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ. ΔΕ ΔΙΝΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΒΟΥΡΛΗΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΒΛΕΠΩ ΥΦΑΣΜΑΤΙΝΗ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΦΟΥΣΤΑΝΙΚΗ ΤΑΛΑΝΤΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΤΑΚΟΥΝΙΚΟ, ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ ΜΙΥ. ΛΕΩ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΡΓΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΦΩΝΗ.
Μ Α Λ Ι Σ ΤΑ
ΤΟ ΠΙΣΩ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΙΚΗΣ ΜΟΥ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΘΙΣΤΗΣ ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΕΙ ΤΗ ΒΑΡΥΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΙΕΖΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΑΤΙ
Ο ΕΣΚΟΘΕΖΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΟΡΑΤΗ ΑΥΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗς ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΣΗΜΑ
ΚΑΙ Η ΑΥΡΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟ ΚΟΡΔΩΝΗ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΙ ΕΝΩ Η ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΥΤΑΕΙ ΤΟΝ ΕΣΚΟΘΕΖΟ ΠΟΥ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΣΤΟΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟ ΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑΝΙΚΗ ΘΥΛΗΚΗ ΥΠΑΡΞΗ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΟ ΚΟΡΔΟΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΑΦΑΝΟΥ ΚΟΡΔΟΝΙΟΥ ΠΑΝΕ ΠΟΕΤΗΣ ΕΣΚΟΘΙΕ ΜΠΡΑΖΙΛΙΑ ΚΟΛΟΜΒΙΑ
ΧΛΛΛΚΛΡΡΡΜΠΡΨΛΤ
ΚΑΙ ΤΟ ΤΥΠΑΚΙ ΡΕ ΣΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΕΛΝΕΙ
ΝΕΥΜΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΝ ΚΩΛΟΜΒΙΑΝΙΚΗ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΩΡΙ
ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΝΕΡΟ! ΚΑΙ ΣΤΕΚΟΤΑΝΗ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΙΣΩ ΜΟΥ ΗΤΑΝΕ ΤΑΨΥΓΕΙΑ
ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ ΓΩΝΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟ ΣΟΥΠΕΡΥΠΕΡΦΑΣΤΦΟΥΟΡΓΟΡΝΤΙΚΟ
ΝΑ ΠΙΑΝΕΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΡΩΤΑ ΚΑΙ ΝΑΡΩΤΑ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΛΥΓΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΩΝΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑ ΡΕ ΝΤΑΛΙΕΛΑ ΡΕ ΤΗ ΛΕΝΕ ΡΕΤΡΕΛΕ
ΕΜΑΘΕ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ 10 ΛΕΠΤΑ ΜΙΛΑΝΕ ΡΕ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝ ΩΩΩΠ
ΠΑΡΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΑΚΙ ΓΟΥΑΤΣΑ Π Ε ΕΧΕΙς ΓΟΥΑΤΣ ΑΠ Ε?
ΚΙ Ο ΜΠΡΑΖΙΛΕΡΟ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΗΜΕΡΙΣ ΧΤΕς ΓΙΝΑΝΕ ΤΑ ΑΝΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ
ΒΓΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ  ΝΤΑΝΙΕΛΑ ΕΛΑ ΝΑΙ ΡΕ ΕΛΑ ΤΟΥ ΛΕΩ ΕΓΩ ΝΑΙ ΝΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΜΠΕΓΛΙΕΖΑ ΕΕΕ ΜΠΕΓΛΙΕΖΑ
ΤΙ ΜΠΕΓΛΙΕΖΑ ΛΕΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΡΕ ΚΕΦΤΕ  ΜΠΟΥΝΤΑΛΑ ΤΕΜΠΕΛΧΑΝΑ (ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ. ΤΑ ΒΓΑΛΕ ΑΠΟΤΟΜΑ ΤΟ ΚΕΦΤΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.. ΣΥΛΛΑΒΗ ΚΑΙ ΛΕΞΗ ΣΥΛΑΒΗ ΚΑΙ ΛΕΞΗ
ΤΙ ΜΠΛΕΓΛΙΕΖΑ ΡΕ ΚΛΕΩ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ 17 ΧΡΟΝΩΝ ΤΙ ΘΕΣ ΕΣΥ ΜΑΥΤΗ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗ ΤΙ 17 ΕΤΩΝ ΤΙ
ΝΑΙ. ΟΧΙ. ΟΧΙ ΟΧΙ.
ΟΧΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΠΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΝΑΤΑ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΠΑ ΜΟΝΟ ΤΟ
ΚΕ ΜΠΕΓΙΛΙΕΖΑ ΡΕ
ΓΙΑ ΠΕΣ ΤΙ ΛΕ ΜΕ ΤΗ ΝΤΑ ΝΙΕ Α ΝΑΙ ΣΙΝΕ ΤΙ ΣΙΝΕΜΑ ΝΑΙ ΣΤΑΣΠΑΝΙΚΑ ΝΑΙ ΦΙΛΙΘΗ ΝΑΙ ΚΕ ΜΠΕΓΛΙΕΖΑ ΡΕ
ΧΑΜΟΓΕΛΑΓΕ.

ΕΓΩ ΕΓΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΜΠ.Ω
ΚΑΠΩΣ ΕΙΧΑΝΕ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΑΝΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΣΚΟΥΠΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΤΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΜΟΥ. ΤΑ ΠΗΡΑ ΟΛΑ ΓΩ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΡΕΣΟΥΝΕ ΠΟΛΥ ΤΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΑ ΚΑ Ε ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΕΔΩ ΛΕΞΕΙΣ ΣΥΝΕΙΡΜΩΩΝ ΠΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ  feeeewwww
ΦΥΣΗΜΑ
ΔΕ ΜΟΥ ΡΧΕΤΑΙ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΓΙΑΤΙ ΚΟΛΛΗΜΑΕΦΥΑ ΠΑΝΩ,
ΤΣΙΓΑΡΙΑ ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΝΑ γΕΜΙΣΩ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΚΑΛΩΔΙΟΥΣΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. ΔΕΝ ΠΑΙΖΖΟΥΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΝΑ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΑΗΜΑΟΥΤ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Υ ΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΜΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΝΟ
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑΞΕΓΡΑΦΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΞΕΚΟΛΗΑ

ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΠΟΥ ΤΑ ΧΑ ΕΤΟΙΜΑ ΣΧΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΙΣ ΑΚΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ
ΤΑ ΧΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΣΑ ΣΚΟΥΠΙΔΑΚΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙΑ ΠΟ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΕΩΣ ΤΟ ΑΓΕΡΙ ΤΑ ΚΡΑΤΩ ΤΑ ΕΧΩ ΦΕΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΠΟΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕΔΩ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΑΛΗΘΙΝΟΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟ ΑΠΕΔΩ
ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΔΕ ΜΟΥ ΡΧΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ . ΤΑ ΨΑΧΟΥΛΕΥΩ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΣΙΓΑΡΙΑ ΣΤΟ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΓΕΜΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΙΣΤΙΚΟ ΜΕ ΜΕ  ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΝΑ ΤΟΥ ΘΥΜΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ
ΗΡΘΑ ΠΑΩ ΠΑΝΩ ΝΑ ΤΣΟΥΛΙΘΡΙΣΤΟ
ΘΑ ΒΓΕΙ ΚΑΙ Η ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΝΑ ΜΠΩ ΣΕ ΤΑΜΠΛΕΤ ΜΟΟΥΝΤ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΟΥ ΜΟΥ ΤΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΤΖΟΥΡΙΖΩΝΤΑΣ ΣΚΡΟΛΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΜΙΖΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΤΣΙΓΑΡΙΣΤΙΚΟ ΑΕΡΑ ΑΝΩ ΤΟΥ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΟΥ ΜΕ ΣΑΓΗΤΕΥΤΙΚΗ ΣΑΓΗΝΗ ΚΑΠΝΙΚΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΜΟΥ

ΙΜΑΙ

*φερνω πελεκανικό τραπεζακι απτα πλάγια και μπαινω σε φουλ ατμοσφαιρκο φουλ μοουντ ον
απολαυση τώρα απο τα βάθη της ανα΄μωνηση ζωντανή. καφεδάρα. τσιαγριά. κινητιά και μπρος πανω εις τον τσουΛηθρισμόν
η κοιλάδα η του πληκτρολογίου βγαίνει – ώρα 1948 – ανακλιντράκι σεηβ σκρινσοτ

ΠΡΙΝ

ΣΕ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΟΜΝΙΑ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΑΥΤΗ Η ΙΔΕΑ
ΝΑΙ.

ΜΕΤΑ

ΣΕ αυτό το σημείο ακριβώς σκέφτηκα ότι την παρέμβαση μου αυτη για να την κάνω πειστικη πρεπει να την παίξω – να την παρουσιάζω μερα με τη μερα σα να μαι γω
απο μενα σα να τα ζω ντεη μπαη ντεη
ΧΜΜΜΜΜ
πλημυριζουνε νυχτεριδοειδώς και πεταρίζουνε κοαζοντας
ΤΙ ΕΝΝΟΩ – ΚΑΝΤΗΝΑ

21: 53 poli κουρασμένος και πειναω στο ανακλιντράκι μου. μολις τελειωσα τον τσουλιθρισμο
δεν ξεερωα αν μου αρεσαντα γραφομενα μου – ειδικά τα τελευταίαλ μ δεν ξερω αν τα κατάλαβα κιολας στη νυστα μου πανω
ένα με το ανακλιντράκι τι  να κανω
ηη σκεψη να σβουρλιστο κρεβατικως απο νωρις εχει κανει την εμφανισή της
λες να την πεσω διχως αυριο και worst case σενάριο
το βλέπω αύριο με καθαρό νου.

εφυγα
(γιατι ρημαρει ωραια)