7 Ιουνίου 2016

φτσΒΉΝΕΙ  ΤΟ ΤΣΙΦΑΡΟ ΜΟΛΙΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΤΡΕΧΑΤΟΣ ΦΕΥΓΑΤΟΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΚΑΛΣΙΚΟΣ ΙΚΑΡΟΣ
ΒΑΟ ΑΜΠΑΧΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΣΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ.
ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙ Η ΤΣΙΓΑΡΙΑ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΗ ΚΙ ΕΝΟΧΝΛΗΜΕΝΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΑΡΑΤΣΑΚΙ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΦΩΣΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΠΤΗΡΙΑΚΙ
ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ ΤΟ ΠΕΛΕΚΑΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΟΥΛΑ ΤΟΥ ΠΑΝΩ ΠΑΝΩ ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙ ΚΑΙΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΠΑΡΑΠΟΝΙΆ ΌΤΙ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΣΙΓΑΡΙΑ
ΤΗ ΣΒΟΥΡΗΞΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΗΚΑΡΙΚΗ ΚΙ ΕΓΥΦΕ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛίΓΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ,
ΔΕ ΘΑ ΤΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 150 ΕΝΑ ΡΕΨΙΜΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΔΙΈΚΟΨΕ ΤΗΝ ΕΝΑΤΈΝΙΣΗ ΜΟΥ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ
ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΜΟΥ ΤΩΝ ΧΤΕΣΙΝΩΝ ΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΤΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΡΕΨΗ ΝΑ ΓΡΑΞΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΛΕΩ ΘΑ ΤΣΙΓΑΡΙΣΤΩ ΤΣΟΥΛΗΘΡΙΖΩΜΕΝΟΣ Ε ΚΑΙ ΚΑΝΟΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΛΑ ΛΟΓΟΚΡΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΑ ΕΝΟΧΛΗΣΩ ΤΟ ΑΣΥΝΗΔΕΙΤΟ ΜΟΥ ΤΟ ΧΤΕΣΙΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΚΣΠΕΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΜΟΥ
ΕΚΕΙ ΕΚΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΩ ΤΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΑΛΟΓΟ ΤΗΣ ΣΗΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ Τ ΑΛΟΓΟ ΜΟΥ ΤΟ ΑΧΑΛΙΝΩΤΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΚΙ ΕΠΑΘΕ ΑΝΑΚΟΠΗ
ΛΕΩ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΑ ΓΡΑΨΩ

ΤΟΣΟΟ ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΗΤΑΝ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΙΚΗ
ΒΓΑΖΕΙ ΕΝΑ ΡΕΨΙΜΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΚΑΕΙ
ΦΛΑ ς
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΛΙΟΝΤΑΡΙΟΥ ΠΟΥ ΒΡΥΧΑΤΑΙ ΕΚΕΙ ΣΤΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΠΩ ΡΕ ΦΙΛΕ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝΕ ΤΟΣΟ ΤΑΙΡΙΑΣΤΟ ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ
ΛΕΚΤΙΚΗ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΓΡΑΜΜΗ ΘΑ ΥΨΩΘΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΙΞΕΛΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΓΡΑΦΙΚΗ ΝΑ ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΗ ΑΔΡΙΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΕΓΩ ΕΔΩ ΝΑ ΜΑΙ Η ΠΙΟ ΨΗΛΗ

ΑΝΑΖΗΤΩ ΜΕΤΑ ΜΑΝΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΧΕΙΡΟς ΤΟ ΜΕΤΆ ΤΗΣ ΟΘΟΝΙΚΗΣ ΜΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ
ΤΟ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΑΚΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ 2 ΚΟΜΜΑΤΙΑ
ΕΙΧΕ ΜΠΕΙ ΣΕ ΤΑΜΠΛΕΤ ΜΟΟΥΝΤ
ΕΙΧΕ ΑΠΟΣΧΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΟΙΛΑΔΑ
ΠΟΥ ΕΣΤΕΚΕ παρα ΤΟΩΝ ΠΟΔΩΝ ΜΟΥ ΚΑΘΕΤΩΣ
ΚΑΙ ΕΒΛΕΠΑ ΕΓΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΖΕΜΕΝΟ ΚΑΙ ΡΟΥΦΑΓΑ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΙΞΕΛΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΗΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ
ΕΠΙΝΑ ΟΛΗΣ ΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ ΤΟΥ ΧΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΕΤΗ ΟΘΟΝΗ ΜΟΥ.

ΑΝΖΗΤΩ ΚΟΙΛΑΔΑ ΚΟΜΒΙΚΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗ ΒΡΩ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΥΟΤΥΠΟΥ ΗΕΝΩΣΗΣ
ΩΣ ΛΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΘΑ ΧΑΘΕΙ ΚΑΝΩ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΤΗΝ ΚΟΜΒΙΚΗ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΡΑΠΩΝΩ
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΑ 2 ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΩΝΟΥΝ ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΜΕ ΒΙΑ ΔΗΛΑΔΗΗ ΚΙ ΟΡΜΗ ΓΟΡΓΗ, ΚΙ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ 2 ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΠΙΔΑ
ΚΑΙ ΕΝΩΝΝΟΝΑΙΝΤΑΙ
ΒΡΑΑΑΜΠΤΝΤΝΤΝΤΝΠΠΠΠ
ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟ, ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΕ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ ΠΙΕΣΙέΣ αργεσ όπως τα εβλεπα
ΓΝΤΖΑΠ ΜΠΟΥΜ ΕΧΩ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΤΙΝΆΖΩ ΤΗΝ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ ΜΕΤΑΛΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΤΑΙ ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΕΧΩΩ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΩΝ ΣΧΕΤΙΚΏΣ ΛΕΓΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΚΆΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΡΟΗ ΑΠΤΗΝ ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ ΤΗΣ ΑΚΡΗ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΗΝ
ΤΗΝ ΤΙΝΑΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ ΜΕ ΤΥ ΝΥΧΑΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΚΟΠΕΙ ΠΟΤΕ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ,, ΒΆΖΩ ΤΑΧΕΩΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΚΩΣ ΤΗ ΝΥΧΙΑ ΜΟΥ ΣΤΗ ΣΧΙΣΜΗ ΚΑΙ
ΚΛΙΚΑΝΩ ΤΗΗ ΘΥΛΗΚΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΝΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΤΤΑΛΙΚΟ ΤΟ ΠΛΑΚΙΔΙΟ ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΚΑΙ ΦΕΥΡΓΕΙ ΠΙΣΩ ΜΕ ΟΡΜΗ ΚΑΙ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΑΛΑΝΤΩΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΠΑΛΜΙΚΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ
ΕΧΩ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΚΑΙ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑΙ ΕΒΕΡΝΟΟΥΤ ΝΙΟΥ ΝΟΟΥΤ ΠΑΡΤΟ

σΒΉΝΕΙ  ΤΟ ΤΣΙΦΑΡΟ ΜΟΛΙΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΤΡΕΧΑΤΟΣ ΦΕΥΓΑΤΟΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΚΑΛΣΙΚΟΣ ΙΚΑΡΟΣ …

ΠΑΩ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝΝ ΤΙ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ
ΝΑΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΤΣΟΥΛΗΘΡΙΣΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΤΟΣΟ ΑΥΘΡΟΜΗΤΑ ΤΟ ΑΝΩ ΠΟΥ ΛΕΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΒΓΑΖςΙ ΝΌΗΜΑ
ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΛΕΩ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΜΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ
Η ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΑΙΣΘΗΤΗ ΑΛΛΑ
ΟΠΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ

ΑΕΕςΕΙΥΦΒΨΝΖΜΣΚ;ΠΔΙΦΑΑΣΑΛΚ

ΚΟΥΔΟΥΝΙ
Η ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΑΣΗ ΟΣΟ ΕΓΡΑΦΩΑ ΤΙΣ ΑΝΩ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΟΥ (ΕΙΜΑΙ ΣΤ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΚΙ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΣΗ ΤΟΣΗ ΔΕ ΘΑΤΑΝΕ ΑΠΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΣΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΕΚΕΙ.
ΥΠΑΡΚΞΗ ΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΗ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΕΧΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΚΑΕΙ ΜΕΣΑ
ΚΑΙ ΛΕΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΔΙΑΦΑΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΥΡΕΣ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΙΣ ΠΗΙΞΕΛΩΤΕΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΛΕΩ ΘΑ ΓΡΑΨΩ
ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΡΥΦΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΚΡΥΦΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΙΝΑΣΩΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΑ ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ
ΕΝΩ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΚΑΙ ΓΡΑΓΩ ΤΑ ΑΝΩ ΜΕ ΜΑΝΙΑ ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΦΥΓΩ ΠΑΛΙ ΚΑΙ.. ΔΙΑΚΟΨΩ ΚΑΙ…
ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΩΩ.. ΟΧΙ,
ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΩ
ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΔΕ ΘΑ ΗΤΝ ΚΟΙΤΑΞΩ
ΚΑΙ Η ΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙΙ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΨ
ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΜΝΩΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ ΝΑΝΑΙ ΘΑΛΕΓΑ ΚΑΤΙ ΜΕΤΑΞΥ 30 ΜΕ 50
ΜΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΘΑΡΗ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
ΑΥΤΗ Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΩΣ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΦΙΛΑΕΙ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΣΤΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΟΛΟΓΥΡΑ
ΤΑΚΤΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕ ΘΑ ερθει ΠΙΣΩ
ΝΑ ΜΗ ΣΕ  ΕΙΜΑΣΤΙΓΜΑΤΙΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΘΑΡΗ
ΕΣΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΜΙΙΑΑ
ΑΙΣΘΗΣΙΣ
ΤΙ ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΣΕ
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΗΣ
ΕΙΣΑΙ
.ΟΡΘΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ
ΜΕΣΑ ΜΟΥ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ

ΤΑ ΑΣΤΡΑΨΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΥΑΛΙΣΕ ΜΕ ΤΗ ΘΕΡΜΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑ
Η ΔΙΑΦΑΝΗ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΚΕΠΗ ΛΕΕΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΤΟ ΠΥΜΑ ΤΗΣ ΖΕΣΤΗΣ
ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΑ ΑΚΑΛΑΙΣΘΗΤΟ – ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ
Η ΛΙΛΙΠΟΥΤΙΑ ΑΥΤΗ ΗΠΑΡΞΗ ΛΟΙΠΟΝΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΛΙΠΟΥΤΙΑ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΦΙΓΟΥΡΑ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΙΝΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΙ
ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΣΤΗΝΑΙ ΕΔΩ ΜΙΚΡΟΚΑΜΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΟΠΩΣ ΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΒΙΑΙΑ ΑΓΑΠΗ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
ΠΕΤΙΩΝΤΑΣ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΙΕΣ ΣΚΟΥΠΗΣΙΕΣ ΣΤΗΣ ΒΡΩΜΙΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΝΤΑΣΗ
ΤΟ ΕΝΝΟΕΙ
ΝΑ ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΤΙ ΥΓΡΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ  ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΔΕΝ ΠΟΛΥ ΚΚΟΙΤΩ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΟΜΩΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ
ΤΗΝ  ΑΓΑΠΩ
ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΩΝ

ΗΡΘΕ Ο ΙΚΑΡΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΕΡΕ ΣΑΛΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΧΥΜΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΤΕΚΕΙ ΓΟΥΒΑΣ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΣΙΕΛΟΓΑΛΑΖΙΟΣ,
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΛΟΣ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΓΡΑΑΨΑ ΟΠΩΣ ΗΡΘΕ
ΛΟΙΠΟΝ
ΜΟΥ ΦΕΡΝΕΙΤ Ο ΣΑΛΑΤΙΚΟ ΓΟΥΒΑΣ ΕΚΕΙ ΣΤΕΚΕΙ ΣΤΟ ΠΛΑΕΙ ΒΕΧΖΕΤΑΡΙΑΝΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΟΙΤΑΩ ΜΕΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΔΕ ΜΕΝΔΙΕΦΕΡΕ
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΝΕ ΘΕΡΜΗ  ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΚΟΙΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΙΑΝΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΘΕΝΙΑ ΤΟΥΣ
ΚΑΤΙ ΠΡΑΣΙΝΗΙΛΕΣ ΚΑΤΙ ΛΙΓΕΣ ΚΟΚΚΙΝΙΛΕΣ ΚΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΟΚΟΤΑ ΕΞΕΧΟΝΤΑ ΔΕ ΔΙΝΩ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΩΩΩ ΑΜΙΓΟ ΓΡΑΣΙΑΣ Ε ΤΟΥ ΛΕΩ
ΓΡΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΗΤΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΚΕΦΦΤΕΙ ΑΚΟΜΑ
ΟΤΙ ΠΕΙΝΑΩ ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΑΦΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥΜΕΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΛΛΑ τΟΥ ΚΑΝΩ
ΓΡΑΣΙΑΣ ΑΜΓΚΟοΟοΟο ΣΑ ΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΝΝΟΩ
ΠΑΛΙ ΜΕ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΩΡΑΙΟΙΟ ΠΑΙΔΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΩΩΩΩΩΠ
ΝΑ ΤΟΣ ΚΙ Ο ΧΟΥΓΟΣ Ο ΧΥΜΟΣ ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΤΥΠΑΚΙ (ΜΟΛΙΣ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΑ)
ΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ
ΤΟΝ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΛΕΚΑΝΙΚΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙ ΜΟΥ – ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΣΕΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΟΤΗΡΙ
ΔΕ ΜΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΩ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΩΩ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΠΙΞΕΛΙΚΑ ΤΗΝ ΤΡΩΩ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΛΕΩ ΚΑΙ ΧΟΡΤΑΙΝΩ
ΝΤΙΙΚΙΙΝ
ΣΚΑΕΙ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ ΡΕ ΛΕΣ
ΡΕ ΛΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΓΚΑΣ ΓΑΤΟΣ ΚΑΙ ΓΑΜΑΤΟΣ Ο ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΙ ΦΕΡΕΙ ΤΟ ΧΥΜΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΣΤΥΨΕ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΞΕΡΩ
ΛΕΣ ΝΑ ΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ
ΠΙΝΩ ΚΑΙ ΝΑΙ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟ ΓΑΤΟΝΙ ΤΟ ΕΙΧΕ ΣΚΕΦΤΕΙ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙ ΓΕΥΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΩΣ ΙΕΛΟ

ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΕΝΑ ΑΓΑΠΗΤΙΚΟ ΚΑΜΠΥΛΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΤΑ ΧΥΜΙΑ ΤΟΥ ΖΟΥΜΙΟΥ ΤΟΥ ΧΥΜΟΥ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ
ΤΑ ΦΡΕΣΚΑ ΤΑ ΚΑΝΕΛΩΤΑ ΣΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ μπλουμπερικά ΣΤΗ ΓΕΥΣΗ

ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΜΕ ΡΩΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΙΣΘΗΣΙΣ ΑΝΟΙΧτΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΟΜΩΣ.. ΣΚΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΔΗΛΑΔΗ  ΚΟΜΠΛΕΚ, ΨΗΛΑ ΟΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΤΙΣΜΑ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΜΕΤΑΛΛΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΠΙΟ ΣΩσΤΑ ΣΚΑΕΙ ΨΗΛΑ
ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ ΠΑΓΚΟΙ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΦΡΟΥΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕΕ ΤΡΑΠΕΖΑΚΙΑ
ΕΙΝΑ ΧΩΡΙΑΤΙΚΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΟΜΩΣ
ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΝΑΗΞΙΣ ΑΥΤΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΠΟΛΗΤΩΝ ΤΩΝ ΛΑΧΑΝΙΚΟΦΡΟΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙΨΑΓΜΕΝΟΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΙ ΑΠΟ
ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΝΚΑ
ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΝ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΠΟΥ ΜΑΙ ΓΩ ΤΩΡΑ ΠΟΠΑΓΙΑΝ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ. ΣΤΗ ΓΗ. ΚΑΠΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ. ΠΟΥ? ΕΚΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΕΧΟΥΝΕ ΣΠΙΤΙ
ΚΑΙ ΚΗΠΟ ΜΕΓΑΛΟΥΤΣΙΚΟ ΜΕ ΠΡΑΜΑΤΙΑ
ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΘΑ ΒΑΛΩ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΧΩΡΟ ΑΡΚΕΤΟΥΤΣΙΚΟ ΕΔΩ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΕΝΩ ΑΝΑΜΕΣΑ ΕΧΕΙ ΧΩΡΟ
ΘΑ ΒΑΛΩ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΛΗΣΩ ΤΗΝ ΤΙ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΟΠΑΓΙΑΝ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΟΡΑ
ΤΗ ΦΤΗΝΗ (ΠΕΤΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΛΕΕΙ Ο ΙΚΑΡΟΣ) ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΚΕΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑΦΑ ΑΠΕΞΩ , “ΝΑΙ ΝΑΙ ΘΑ ΠΑΜΕ Σ
ΤΗ ΦΤΗΝΗ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΞΕΡΩ
ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΤΗΨΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΦΕΡΕ ΤΩΡΡΑ
ΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΥΟΟΟ ΠΙΝΩ ΜΙ ΑΓΟΥΛΙΑ Ο ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΓΩ ΩΩΩΩ
ΛΟΙΠΟΝ ΝΑΙ ΤΙ ΕΛΕΓΑ

Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 12. ΚΟΥΔΟΥΝΙ
ΜΟΛΙΣ ΕΡΙΞΑ ΜΙΑ ΤΣΟΥΛΗΡΙΑ ΜΕΤΑ ΤΣΙΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΛΕΩ
ΑΝΑΣΑ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΓΟΡΓΑ ΣΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΝ ΣΤΙΒΟ ΝΑ ΓΥΜΝΑΖΟΜΑΙ
ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ ΚΑΜΙΑ ΞΕΚΙΝΩ ΓΟΡΓΑ ΚΑΙ ΛΕΩ ΠΡΩΤΑ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΤΙΓΜΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟΤ ΤΟΝ ΠΙΞΕΛΩΤΟ
“ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΙ” ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΣΩ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΕΣΑ, ΤΑ ΠΕΡΦΟΡΜΑΤΙΒΙΚΑ

ΓΚΛΙΝΓΚ

ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ ΗΧΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΥΡΝΙΑΧΤΑ ΣΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ
ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΙΚΑΝ ΚΟΡΝΕΣ ΣΕ ΛΈΞΕΙΣ ΠΙΞΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ ΚΙ ΕΝΩΘΗΚΑΝΕ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ
ΛΕΞΗ
ΠΕΡΦΟΡΜΑΤΙΒΙΚΑ

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΟΨΩ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕ ΕΝΤΑΣΗ ΟΟΠΩΣ ΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ Η ΛΕΞΙΣ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΙ

ΠΕΡΦΟΡΜΑΤΙΒΙΚΑ ΓΙΑ ΠΕ ΡΕ ΣΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΡΕ ΑΝΤΕ ΠΙΑΑ
ΝΑΙ ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΑΣΤΡΑΠΙΑ ΓΑΜΗΝΗ ΣΤΟΝ ΜΑΤΙΩΝ ΤΟ ΜΕΣΑ
ΜΠΗΚΕ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΗΧΟΙ ΠΠΡΩΤΑΚΟΣΤΟΙ ΣΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΟΡΟΦΗ ΣΑ ΝΑ ΧΑΛΑΖΙΖΕΙ ΛΙΓΟ Π Ο Λ Υ ΛΙΓΟΥΛΑΚΙ ΟΜΩΣ
ΓΝΤΙΠ ΓΝΤΙΠ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΛΕΩ
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΕΣ ΛΕΣ?
ΚΟΙΤΑΩ ΟΧΙ ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΗΜΑΣΙΑ 3ΑΚΡΗ ΔΕ ΒΡΗ ΚΑ ΤΙΠΟΤΑ.
ΧΑΛΑΖΙΣΜΟΣ ΑΡΡΓΟΣ ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΙ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΟ ΠΑΝΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΠΗΣ ΚΑΘΕ ΟΠΟΤΕ ΠΕΡΙΠΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΕΛΕΓΑ
ΑΑΑΑΑ

ΠΕΡΦΟΡΜΑΤΙΒΙΚΑ
ΠΕΡΦΟΡΜΑΝΣ ΚΑΙ ΑΚΤΙΒΙΤΙ
ΛΥΩΤΑΡΝΤ (ΧΙΛΙΑ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΟΓΔΟΝΤΑ  ΚΑΤΙ , ΙΣΩΣ 7 ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΟΒΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ – ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΑ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ , ακουστηκε ο πληκτρολογητης)
ΟΤΙ Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΆ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΌΜΑΤΑ ΡΥΘΜΙΖΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ “ΞΕΡΕΙΣ”
ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΣΤΟ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΚΆΠΟΙΙΟΥ ΑΛΛΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΩΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΟΘΟΝΗ, ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΜΕΡΑ, ΚΑΠΟΙΟ ΔΙΑΦΑΝΟ ΤΟΙΧΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΠΟΙΑΣ ΚΑΜΕΡΟΥΛΑΣ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΕΣΩ ΚΑΙ ΑΝΩ ΚΑΙ ΤΡΥΠΩΜΕΝΙ ΣΕ ΜΙΝΙΜΑΡΚΕΤΑΚΚΙ ‘Η ΠΑΝΩ ΨΗΛΑ ΚΑΛΑ ΚΡΥΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΑ ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ ΜΕ ΓΥΜΝΟ ΜΑΤΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΣΤΕΚΕΙ ΧΑΗΤΕΚΝΟΛΟΓΙΚΟΥΡΑ ΠΛΑΙ ΣΕ ΑΣΦΑΛΤΙΝΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΚΗ ΤΑΧΥΤΗΣΙΑΚΗ ΟΡΜΗ. ΕΚΕΙ (ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ- ΣΦΥΡΓΜΑΤΑΚΙ ΑΡΥΘΥΜΙΚΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ)
ΕΚΕΙ ΚΑΠΟΥ

ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝΕΕΕΕ

ΦΩΝΑΞΕ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ Ε ΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ , ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ
ΓΑΜΩΤΟ
ΝΑΙ ΝΑΙ
(ΤΟ ΑΚΟΥΣΕ ΣΣΑΝ ΨΙΘΥΡΟ )
ΝΑΙ ΝΑΙ
ΕΙΠΕ Ο ΛΥΩΤΑΡΝΤ

PERFORMANCE + ACTIVITY

PERFORMATIVITY (Lyotard, 1987?)

XEIΡΟΚΡΟΤΗΣΕ Ο ΦΟΥΚΩ, Ο ΜΠΕΝΘΑΜ, ΤΟ ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΛΥΩΤΑΡΝΤ ΓΕΝΝΗΣΕ ΕΝΑ ΚΟΝΣΕΠΤ ,\
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ.

αυτά ακο΄΄υω μέσα μμμου πάρα πολύ γρήγορα μα σε σλοου μοσιον
και ξεκινάω να τα γράψω  και γράφω

Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 12 ΚΟΥΔΟΥΝΙ

ΤΣΟΥΛΙΘΡΗΣΑ ΠΑΝΩ ΤΩΡΑ ΝΑΤΟ ΔΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑ ΘΥΜΗΘΕΙ ΑΚΡΙΒΏΣ ΌΤΑΝ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΒΛΈΠΩ
Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 12 ΚΟΥΔΟΘΝΙ. ΚΑΙ ΛΕΩ \
ΧΑΧΑΧΧΑ ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΛΈΩ Α ΕΙΝΑΙ (ΚΟΡΗ ΜΑΤΙΚΟΥ ΣΚΑ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ 13:21 , EINAI 12 KAI 21 TO ΞΕΡΩ ΚΑΙ ΆΡΑ ΤΏΡΑ ΞΈΡΟΥΜΕ ΠΌΣΗ ΏΡΑ
ΜΟΥ ΠΉΡΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΝΩ ΕΝ ΤΩ ΑΝΑΜΕΣΙΣ ΓΡΑΜΜΩΝ – ΤΟΣΟ ΜΟΥ ΠΗΡΕ. ΟΣΟ ΒΓΑΙΝΕΙ
ΤΟ ΠΙΟ ΑΣΤΕΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΓΡΑΦΑ ΤΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΩ ΓΡΑΜΜΟΎΛΕΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΉΓΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑΝΙΚΗ, ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ, Η  ΩΡΑ ΗΤΑΝ 12 κκαι 24 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΑ ΚΑΙ ΕΒΑΛΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΩΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΔΗΛΑΔΗ
12 ΚΑΙ 21

(ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΗ ΒΡΟΧΗ ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΣΤΙΓΜΙΑΙΩΣ ΔΙΑΚΟΠΤΙΚΗ 10 ΣΕΓΟΥΝΔΟΣ ΠΑΟΥΕΡ 10 ΡΕΛΑΝΤΙ)

ΟΤΑΝ ΕΓΡΑΦΑ ΤΟ
Η  ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 12. ΚΟΥΔΟΥΝΙ
ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΛΑΚΑ ΝΑ ΒΒΛΈΠΟΥΜΕ ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΔΙΠΛΩΘΕΙ ΣΕ ΠΙΞΕΛΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΙΝΕΛΑ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΩΝ
ΜΑΥΡΕΣ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΝΕΣΤΙΑΣΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΤΡΑΚΤΕΡΩΤΕΣ ΘΩΛΕΣ ΠΑΤΗΜΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΠΙΞΕΛΙΚΟ ΧΩΜΑ
ΠΟΣΗ ΩΡΑ ΘΕΛΕΙ ΟΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΕΝΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΜΙΑΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΟΥ ΠΟΣΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΜΙΑΣΤΙΓΜΗΔΥΟ
ΤΟΣΟ. Ε. ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ (ΣΨΧΤΕΤΙΚΑ) (ΒΗΧΑΛΑΚΙ ΑΥΘΟΡΤΜΗΤΟ) ΠΛΑΣΙΑ Ε ΝΑΙ
ΣΕ ΑΥΤΟΜΑΤΙΚΟΠΙΛΩΤΙΚΟ ΚΑΜΠΗΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΩΩΝ ΦΤΕΡΩΤΩΝ ΦΙΛΩΤΩΝ ΤΡΙΦΤΩΝ ΜΕ ΓΟΡΓΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΤΩΝ ΠΛΗΚΤΡΒΝ
ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ 21 ΛΕΠΤΑΚΙΑ .
ΠΑΩ ΑΜΈΕΕΕΣΩΣ ΠΑΝΩ ΝΑ ΤΣΟΥΛΗΘΡΙΣΤΏ ΝΑ ΔΕ ΣΕ ΤΙ
ΠΕΡΙΠΟΙΗΣΑΝ ΤΙΜΗ ΤΑ 21 ΑΥΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΛΕΠΤΑΚΙΑ
ΕΧΩ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΣΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΘΙΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΑΝΑΛΙΝΤΡΑΚΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΙΓΜΩΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΙΕΣ
ΠΟΥ ΑΠΕΞΩ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΒΛΈΠΟΥΝΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΟ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΟΥ
ΑΝΑΜΕΣΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΑΡΟ ΜΠΑΤΖΑΑΚΙ
ΣΟΡΤΣΑΚΙ ΑΠΟ ΠΙΤΖΑΜΑ ΠΗΟΥ ΜΟΥ ΧΕ ΚΑΝΕΙ Ο ΝΟΝΟΣ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝΑ 6 ΧΡΟΝΩΝ. ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΜΒΙΑ ΠΟΠΑΓΙΑΝ
ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΆΤΩ. ΟΧΙ ΩΣ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΑΤΩ ΓΙΑΤΊ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΣΟΡΤΣΑΚΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΝΟΜΙΖΩ ΗΤΑΝ ΤΕΣΠΑ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΡΑΔΕΡΦΕ ΓΕΛΑΩ ΧΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ. ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΝΕΤΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΙΧΤΟ ΚΑΙ

ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΒΛΕΠΑΝΕ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΜΕΣΑ.
ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ.

ΓΚΟΥΓΚΛ ΝΤΡΑΗΒ. ΤΡΙΧΡΩΟΜΟ ΤΡΙΓΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΕΙ ΔΑΓΦΑΝΟ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ ΤΟ ΟΘΟΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΓΡΑΜΜΗ ΠΙΞΕΛΩΤΟ ΔΙΑΦΑΝΟ ΜΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ
ΤΟ ΓΚΟΥΓΚΛΟΝΤΡΑΗΒ ΩΠ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕΕ ΜΟΛΙΣ (ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟ ΓΑΛΑΖΙΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΘΑΡΡΩ)
ΔΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΑ ΕΔΏ ΣΤΟ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΑΚΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΑΝη ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑΚΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΟΠΤΙΚΟΗΧΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΣΕΗΒΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΑΦΟΡμΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΈΡΑ ΘΑΛΛΑΣΑ ΓΗ ΕΝΑ ΤΕΡΑ ΣΚΛΗΡΟ ΟΧΙΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΑ ΠΑΝΩ ΤΗΝ ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΤΟΥΝΕΛ ΤΟΥ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟΥ. ΣΕ ΠΡΟΠΙΞΕΛΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΛΕΕΙ ΜΙΑ ΠΛΑΤΑΦΟΡΜΑ ΓΚΟΥΓΚΛΟΝΤΑΗΒ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ
1 ΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ ΓΗΣ 1 TERRA BYTES AΓΟΡΑΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΙΑΚΗ ΜΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
ΔΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΑΚΙ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΑΝΟ
ΚΑΝΩ ΝΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΩ ΠΑΤΆΩ ΚΟΥΙΤ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΕΛΩ ΑΛΛΟ ΠΙΑ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΔΥΝΑΜΗΣ
ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝΤΑς ΚΑΤΙ ΘΑ ΡΟΥΦΑΓΕ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΥΒΕΡΝΙΚΟ ΧΑΟΣ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΜΟΥ. ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΟΤΑΝ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΗ ΣΣΥΝΔΕΣΜΟΛΟΓΙΑ ΑΣΥΡΜΑΤΗ ΚΥΜΑΤΙΣΤΗ ΔΙΑΦΑΝΗ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΣΚΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΑΠΟ ΠΑΝΩΟ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΑ ΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ
ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΟΝΛΑΗΛ ΟΙ ΣΕΛΦΙΑΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΝΑ ΜΗ ΤΙΣ ΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΑΤΑ ΦΟΡΜΕΣ ΤΙΣ ΓΚΟΓΚΛΟΝΤΑΗΒΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΥΝΕ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΥΝΝΈΦΩΝΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΑΝΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΟΥ ΕΠΙΠΕΔΑ
ΝΑ ΣΚΑ (ΠΕΤΑΡΙΣΜΑ ΔΥΝΑΤΟ ΝΥΙΧΙΕΣ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕ) ΝΑ ΣΚΑ ΠΆ
ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΟΝΑΛΗΝ ΟΙ ΣΕΛΦΙΑΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΠΑΛΑΤΑΦΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ
ΕΛΑΦΡΗ ΠΛΕΕΙ Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗς ΣΤΟ ΑΝΑΜΕΣΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟ ΥΠΟΛΟΓΓΙΣΤΙΚΟ ΤΟ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΛΛΗΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑΚΙΑ
ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΝΑΙ ΣΕ ΚΑΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑΚΙΑ ΣΟΥ ΕΔΏ. ΣΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΤΗΣ ΟΘΟΝΗΣ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΤΟ Ή ΣΤΟ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΦΑΝΟ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΗΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ
ΚΑΤΙ
ΨΗΦΙΑΚΌ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΜΟΥ ΠΟΥ ΠΛΕΟΥΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΛΕΟΥΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
“ΠΟΣΕΣ ΕΧΩΔΩ Α ΝΑΙ 145 ΠΑΛΑΤΑΦΟΡΜΙΤΣΕΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ 1 ΤΕΡΑ ΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ  ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ, ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΤΑΜΠΕΛΛΙΤΣΑ ΣΟΥ,
Poetis Poetou , 89
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑΤΕΣ , 89 ετων του κυριου
ΚΑΙ ΝΑ ΚΙ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΕΦΑ ΤΑ ΚΥΒΕΡΝΟΧΩΡΙΑΚΑ ΔΙΑΦΑΝΕΣ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΑΕΡΙΝΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΚΙ ΑΙΘΕΡΙΕΣ  ΠΝΕΟΥΝΕ
ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΡΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΝΕΦΙΑΣΜΕΝΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΛΟΓΙΑ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΗ ΣΤΟ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΑΚΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΡΟΥΦ’ΑΕΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΙΚΟ ΤΟ ΓΚΟΥΓΚΛΝΤΡΑΗΒ
ΤΟ ΣΒΗΝΩ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ
ΕΓΩ ΣΤΕΚΩ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΑΚΙ ΑΠΛΩΤΟΣ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΑΝΕΣΗ ΠΙΟ ΖΕΝ ΖΕΝ ΒΡΙΖΚΕΙΣ
ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΟΔΙ ΔΕΞΊ ΛΥΓΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΤΟ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΟΥ ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΤΗΝ ΛΟΞΗ ΠΛΕΥΡΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΥΡΙΣΤΟΥ ΤΟΙΧΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΜΕ ΟΣΗ ΠΙΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΙΖΕΤΑΙ ΑΓΑΠΗΤΙΚΑ ΟΣΟ ΠΡΕΕΠΕΙ ΜΕ ΒΙΑ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙΑ ΜΟΥ ΛΥΓΙΖΟΜΕΝΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΩ, ΑΥΡΑ ΞΕΧΥΝΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΤΟ ΒΟΥΝΑΛΑΚΙ  ΜΟΥ ΤΟ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟ το τριχωτο ΕΧΕΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

, ΚΑΙ ΚΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΝΟΜΙΖΕΣ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ Ν ΚΑΜΙΑ ΕΝΩΣΗ ΟΧΛΗΤΙΚΗ . ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΝΟ ΠΑΟΥΖΑΡΙΣΜΕΝΗ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΧΑΗΦΑΗΒ ΔΥΟ ΦΙΛΩΝ ΤΗΝ ΏΡΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΥΝΕ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΜΙΚΗΣ ΚΡΟΤΗΣ της αγαπητικης ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ ΣΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΜΙΩΝ ΤΩΝ ΧΕΡΙΩΝ ΤΑ ΚΟΥΑΡΞ ΤΩΝ ΕΞΩ ΕΞΩ ΑΚΡΩΝ ΤΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΣΟΥ ΔΕΡΜΑΤΙΚΣΣΤΟΙΒΆΔΑΣ ΧΆΝΟΥΝΕ ΤΗ ΔΙΑΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΗ ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΑΡΚΣ ΤΑ ΠΑΛΑΜΙΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΧΕΡΙΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ.. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΕΠΙΠΟΝΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ ΜΕΣΑ ΜΟΥ στην παλαμη, ΣΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΟΟΥΖ ΕΝΑ ΣΤΙΓΜΙΩΤΥΠΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΜΑΚΙ ΤΟΥ ΠΛΑΙΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΓΩΝΑΤΤΟΥ ΜΟΥ ΜΕ  ΤΟΝΝ ΤΟΙΧΟ ΠΛΑΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ. ❤
ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΠΑΝΩ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΞΕΚΙΝΗΣΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ, ΕΛΑ ΠΑΜΕ ΛΙΓοΟοΟΟ,
(ΤΑΛΑΝΤΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΤΟ ΜΙκΡΟ ΜΕ ΤΙΜΗ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΞΑΧΡΟΝΟ ΜΠΑΛΕΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΤΙΝΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΤΑΡΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΜΕ ΜΥΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΙΟΥ ΜΠΑΛΕΤΙΚΕΣ, ΟΠΩΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΝΑ ΤΩΝΡΑ ΜΙΑ ΠΆΝΩ 2 ΓΡΑΜμΕΣ ΤΟ οΟ ΣΤΟ ΛΙΓΟ ΤΟ Shift
ΤΟΠΟΔΙ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΔΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΕΝΩΝΕΤΑΙ ΑΡΜΟΝΙΚΆ ΠΑΝΤΟΥ ΧΑΡΑ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ του σωματος. Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΕΡΙΑ ΣΤΚΕΙ ΟΛΗ ΤΕΝΤΩΜΕΝΗ ΣΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ
ΠΙΣΩ ΤΗ ΠΑΤΟΥΣΑΣ ΠΑΤΑΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ, ΜΕ ΛΙΓΟΣΤΗ ΠΙΕΣΗ ΟΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΑΡΜΟΝΙΑ. ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΡΥΟΥΛΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟΧΩ ΑΝΑΓΚΗ

ΓΝΤΑΠ ΓΝΤΑΠ ΔΙΑΚΟΠΤΩ
ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕ ΖΕΣΤΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΖΕΣΤΑΙΝΟΜΑΙ. ΜΠΛΟΥΖΖΑ ΣΗΚΩΜΕΕΝΗ ΣΦΙΓΚΑ ΕΓΚΛΟΒΙΖΜΕΝΕΙ ΖΙΖΙΝΙΖΕΙ
Η ΜΕΡΑ ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ – ΣΥΝΕΗΣ ΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ
ΩΡΑ 1 ΚΑΙ 6 14:06 ΓΙΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΝΟΗΣΑΝ, ΕΝΩΗΣΑΝ ΠΡΟΣΕΚΤικοι ΣΤΗ ΡΟΗ
ΣΤΗ ΡΟΗ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΗ ΓΟΡΓΗΓ, ΖΕΣΤΑΑΣΗΚΩΤΗ ΜΠΛΟΥΖΑΤΡΑΩΗΓΜΕΝΗ ΣΦΙΓΚΑ ΕΓΚΛΟΒΙΣΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΒΟΝΟ ΠΑΙΡΝΕΙ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΑΛΛΩΜΕΝΟ, ΕΦΑΝΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΝΑΒΟΚΑΤΕΒΟΜΕΝΟ ΚΑΥΤΟ
ΒΟΥΝΟ ΤΡΙΧΩΤΟ ΓΙΑΤΙ τΟ ΜΠΛΕ ΜΟΥ ΤΙΣΕΡΤΑΚΕΙ ΕΧΕΙ ΤΡΑΒΗΧΤΕΙ ΑΝΑΜΠΝΕΕΙ, θάλασσα τριχών κι
Ο ΜΟΜΠΥ ΝΤΙΚ.
ΖΕΣΤΑ
ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΝΑ ΣΥΝΕΠΑΡΕΙ ΤΗΝΥ ΠΑΡΞΗ ΜΟΥ ΓΕΥΣΤΙΚΩΣ ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΕΡΟ
ΧΥΜΟΣ ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ ΠΟΥ Η ΧΑΡΑ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΑ ΗΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΣΙΡΙΔΑ Ο ΑΝΤΙΛΑΛΟΣ
ΣΑΛΑΤΙΚΟ ΜΠΡΟΚΟΛΙΚΟ ΒΛΕΠΩ (ΕΣΤΙΑΖΩ ΓΙΑ 1Η ΦΟΡΑ) , ΚΡΕΜΜΥΔΑΚΙ, ΟΘΟΕΡΘΑ ΣΑ ΒΑ ΒΑΘ ΝΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ  ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΛΟ
ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΝΩ ΓΡΑΜΜΗΣ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΗ (ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΏ) ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΟΙΤΑΖΑ ΤΗ ΣΑΛΑΤΑ δεξια ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΚΑΙ ΤΩΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ
ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑΚΟ, ΤΟ ΛΕΚΤΙΚΟ, ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΧΩ ΔΕΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΣΑΛΤΟ ΑΛΜΑ ΣΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΙ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑ,
(ειδα τωρα στην 1η αναγνωση αφου εστιασα τι ειχα γραψει, οντως φαινεται τοσο ανωστη η σαλατα φωτο σκρινσοτ1500 κινητικη 1600 υπολιγιστικη)

ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΕΡΟ ΚΑΦΕΔΟΥΜΠΑ ΠΙΑ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΗ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΛΙΓΗ ΑΠΟ ΧΤΕςΣ, ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙΜΕΝ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΔΕ ΘΑ
ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΑΛΈΣΟΥΜΕ ΚΙΟΛΑΣ. ΤΡΕΙΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΓΕΥΣΤΙΚΕΣ, ΔΥΟΥΓΡΕΣ ΜΙΑ ΜΗ, ΑΔΥΝΑΤΟΥΝΕ
ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΟ ΚΕΝΟ ΣΤΟΝ ΓΕΥΣΤΙΚΟ ΜΟΥ ΧΩΡΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΒΑΛΜΕΝΑ. ΓΕΥΣΤΙΚΑ ΠΑΝΤΑ. ΟΠΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΑ. ΘΕΛΩ ΝΕΡΑΚΙ
ΡΕ ΛΕΣ ΡΕ ΛΕΣ. ΔΙΑΚΟΠΗ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΣΟΥΛΗΘΡΙΖΜΟ 1 ΚΑΙ 15

ΒΕΛΩΩΩΩΝΕΕΣΣ ΤΡΥΠΗΣΑΝΕ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ποδιου τα ΚΑΤΩ ΠΙΣΩ ΜΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΙΧΑ ΥΨΩΣΕΙ ΣΤΟΥ ΤΟΙΧΟΥ ΤΗ ΛΟΞΗ ΜΕΡΙΑ, ΠΑΝΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΨΗΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΣΗΞΕΙ ΛΙΓΟ ΤΑΕΡΑΚΙ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΛΑ ΑΠΕΚΕΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΓΕΡΙΚΟ λιγακι ΚΑΙ ΦΥΣΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΔΙΟΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΙΝ ΔΙΠΛΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΠΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ.ΕΙΧΕ Η ΥΠΑΦΗ ΥΓΡΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΑΓΕΡΑΚΙ ΠΟΥ ΨΙΘΥΡΙΖΕ ΤΟ ΔΡΟΣΙΣΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ
ΛΕΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΨΙΘΥΡΙΣΤΟ ΘΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΗΚΩΣΩ ΤΗΝ ΠΟΔΑΡΑΚΛΑ ΜΟΥ ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΝΑΕΡΙΣΤΩ ΑΠΟΚΑΤΩΤΙΚΩΣ ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΕΙ Ο ΠΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ
ΚΑΘΙΙΣΑ ΚΕΙ ΔΕ ΘΑΑ ΤΑΝ 2 ΛΕΠΤΑ. ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΛΑΠ ΤΡΑΒΑΩ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ ΚΑΤΩΩ ΑΠΟΤΟΜΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣ ΚΑΙ ΨΙΘΡΥΖΕ ΦΩΝΑΧΤΑ ΤΣΙΡΙΧΤΕΣ ΒΕΛΟΝΙΕΣ, ΣΑΝ ΨΙΧΑΛΙΩΝ ΑΚΟΥΜΠΗΜΑΤΙΕΣ
ΚΑΥΣΤΙΚΕΣ ΟΜΩΣ ΣΤΙΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΦΛΕΒΙΚΕΣ ΟΔΟΥΣ
ΤΡΑΒΩ ΤΟ ΠΟΔΙ ΚΑ΄ΤΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΠΛΩΝΩ ΚΑΙ ΛΕΩ ΕΔΩ ΕΔΩ.
ΤΣΙΓΑΡΙΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΤΣΟΥΛΗΘΡΙΑ.

ΑΑΑΑΑς
ΛΟΙΠΟΝ, ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΤΙΚΩΣΚΥΡΙΟΙ, ΡΙΧΝΩ ΛΟΞΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΗΤ
Ο ΚΟΝΟΜΒΙΑΝΙΚΟΣ ΑΝΩΝΟΜΑΤΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΗ ΓΓΛΩΣΣ ΑΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΑΛΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ ΤΟ ΣΣΗΜΕΡΙΝΟ ΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΚΑΤΟΥΡΗΣΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΤΑ ΟΡΕΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕς ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΓΓΡΑΦΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΠΑΩ ΝΑ ΦΥΓΩ, ΚΑΙ ΛΕΩ ΘΑ ΜΠΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΟΡΜΙΤΟΡΙΟ ΝΑ ΠΩ ΕΝΑ ΓΕΙ ΑΣΤΟΝ ΙΚΑΡΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΗΧΟ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΩ ΚΑΙ ΚΕΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ ΤΟΝ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΜΕ ΠΑΡΕΗΖΕΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΛΕΕΙ ΔΝ ΞΕΡΩ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΛΕΕΙ ΔΕ ΜΕΝΔΙΑΔΦΕΡΕΕΙ ΚΑΝΩ ΠΩΣ ΑΚΟΥΩ ΑΠΑΝΤΑΩ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ
ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ άΛΛΑ, ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΩΡΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙ ΑΕΙΝΑΙΔΥΝΑΤΟΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Π ΟΥ ΠΡΩΤΗ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΑΓΟΡΑΖΩ ΤΣΙΓΚΑΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΖΩ ΠΙΕΛ ΡΟΧΑ ΑΦΙΛΤΡΑ ΣΚΕΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΤΩΡΑ ΡΕ ΠΑΙΔΔΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΛΑΜΒΑΝΩ ΤΟΥ ΗΡΘΕ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΥ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑΑΑααα ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌΝ ΛΕΩ ΡΕ ΦΙΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΦΟΡΑ, ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΕΤΗ ΤΗΝ ΚΑΠΝΙΚΗ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΔΙ ΠΑΤΑΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΤΑΦΙΛΤΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ
ΛΕΕΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΕΝΑΑΑΑΑΑ
ΤΌΣΑ Α
ΚΑΙ ΛΕΩ ΜΑΝΓΚΑ ΝΑΙ ΑΜΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΠΑΚΕΤΙΝΙ. ΤΙΠΟΤΙΣ ΜΕΣΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΦΙΝΙΣΤΡΙΝΙ ΤΟ ΕΝΑ ΒΛΈΠΩ ΧΑΟΣ ΚΕΝΩΤΙΚΟ ΕΝ ΜΕΣΟ ΨΙΛΟΣΚΟΤΑΔΙΟΥ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΚΕΤίΟΥ, ΚΙΝΑΩ ΤΗ ΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΣΚΆΕΙ ΤΖΑ ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΑΚΙ, ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΥΤΙΟΥ
ΤΟΤΕΛΕΥΤΑΙΙΟ ΚΑΙ Ο ΤΥΠΑΚΟΣ ΠΑΙΔΙΑΑΑΑ ΝΑΙ ΝΑΙ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΓΚΑ
ΠΟΕΤΗΣ ΕΔΩ ΛΟΞΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΚΡΑΥΗ (Η ΑΝΩ)

ΑΑΑΑΑς

λοιπόν παραβιάζομαι από αέριασ χοντρης ΥΠΑΡΞΗς φτερωτής την ενωση μου πανω από το ανακλιντρακι μαδεν είναι το αερινο που τρυπα το ερεθισματικο μου πεδιο
είναι τα ματια του κολομββιανικου στοιχειου του ανωνοματου που κανει φλερτ αασταματητο με την υπαρξη μου ρε γραφω ρε τι μεκοιτας ρε
μεχει πιασει τρελα μανιακή ρε τι κοιτα ρε παιδια και δε του δινω πισω τη ματια μου με τιποτα, εδώ την καρφώνω για να μαθει να είναι διαφανης στο υποβαθριακο μου στερεωμα
πάνω μου σκαν και με κοιταν και μεταλαιπωραν τα δυο του μάτια. λεω  κοιτα τη να δεις που με ταλαιπωραπο τ΄΄ωρα ζωντανο
περφορματιβιτι
που εχω πάθει έκρηξη εσωτερικη και μ’ονο γράφω…. ντηλεηντ γκρατιφικεησο, στην αναμονη 7 μπισκοτάκια με περιμενουν (το πρώτο για ικαρο, χωρις καν να φαω εγω παρακαλω,. τον μειδα που καρφωσε τα ματια του με το που τα ανοιξα.. έχω ρε παιδια ακουστε εχω τα οραιακια μου στη γωνοα, και νεράκι που χω βάλει εδω΄δα το πήρα από κ΄τωμ που ναι α εδώ στο γαλαζοασπρο ποτηρι, όχι στο πελεκανικο το τραπεζακι γιατι το φοβάμαι.
εκει ρε παιδια που δεν αγγίζω τιποτα τριγυρω μου γιατι το χω τοσο πολύ μεγάλη αναγκη να γράψ και το σώμα μου όλο ζητεί νερο και σοκολατα και τσιγαρια
κι ολος ανθίσταμαι για δε μενοιαζει. εκει που χω χαθει τ΄΄οσο μανιακα στη γραφή με κοιτάει το τυπακι μιατι καρφωμένα για τη τσιγαρια και δε μαφήνει
ν απολαύσω τη γραφη μου λευτερος ρε παιδια. ειπαμε θα εγκλοβιστω μετα σε κοινο. αλλα από τώρα ρε τουστη να μην μπορώ ελευθερα να με κλείσω σε ηλεκτρονικη ανελευθερία θεατρική?

*α ρ γ α το ερωτηματικο και ανασηκωσις της φρυδος το πόδι το αριστερο εχει τεντωθεί και το κατω μερος που φερει και την πατουσα τεντώνεται όλο τα δαχτυλα ανοιγουν και απολωνονται
με κοιτάει το στοιχειο τοο κολομιβιανικο ακριβώς πάνω σε αυτό οτο σημείο και γελαει. δεν τον βλέπωω ας φαλως ελπιζω να μην το σκεφτήκατε αλλα είναι τοσο βλαπτικη τηςροης της αντιληοτικης του πεδιομου παρουσία που με επηρεαζει ρε ουστη (ή ρε σουστη που λέει καμια φορά, σπανίως, κάποιος – γελακι) λέω ρε ούστη μου αλλα γελαει και με παρενοχλεί το πιστεύετε?
εκει που βαζω το ερωτηματικουλακι μου σλομοσιουνικώς και με αγαπη με παρενοχλεί οπτικώς και μου στέλνει θεατρικά κυματα φιλιά θείτσαας κραγιονικά

1+53
εφαγα τα μπισκοτινια μου και πίνω το νεράκι μου. ετοιμάζομαι ψυχολογικα΄ να ρουφήξω την τελευταά μου τσιγαριά και να δώσω και λιγη στον φιλο μου τον καινουριο
τον πρωτάρη στις τσιγαριες ωχ ρε και συ πρωταρης κολλατο ναι μουδινεισ ένα ένα ένα ένα ένα ένα ένα ένα ναι αμέ-αλλα αυτά δεν είναι ένα είναι εννέα. α εγώ ένα σου ζηταγα ενα, 9 φορες βεβαια. ξεωριστες
και να τσουληθριστώ στην παραγωγή μου σήμερα να χαρώ. κανω ναπλωσω χερι για γουλα καφε
λεω θα το γραψω πρωτα για να το απολαυσω μετα ξαναγυρνάει το χερι πισω πληκτρολογιο
σε αυτην την κατασταση είμαι παιδιά. ερωτευρηκα
σκέφτηκα ωωωωωωω καλάκα είναι η ωώρα να κάνω την τσιγαριά μου την τελευταια και παω να απλωσω τη χερούκλα του να την απεγκλοβίσω και βλέπτω τι λετε
την υπαρξη την κολομβιανακη να
το κολλαει με τον βραζιλια.
φευγει
χαχαα γιουπι ακούγονται στην ατμοσφαιρα από τις πρωτες πιτσιλιες στη σκεπη την πλαστικη –
και τώρα δυναμώνει
κορνες από κάτω από διαδήλωση που τελειώνει, φευγουνε να αφήσουνε στην ησυχια τους το όλο τρισδιαστατο χωροχρονικο τούνελ για να μου πλέξουν το
εγκωμιο. να ετοιμάσουνε το υποβαθρο του τσουληθρήσματος. τσιγαρια, καφεδια, πιτσιλια, σχετική ενταησ απεξψ, ικαρος ησυχος
και γω να τσουληθριστ΄΄ωωω!! 2+1
έχει τσοτσάρει το ιντερνετ και δεν εχω σημα να με ενώσει  με το ηλεκτρονικο παραπερα το διαδυκτιακο
γράφω με κινδυνο όλα να αιωρουντα στη γελαστη αιώρα την πραγματικη μου εδώ την ηλεκτρονιη της οθόνης μου, ταμπλετακι, υπολογιστάκι. όλα εδώ΄βαλμενα
εβερνοουτ προσεχε. εφυγα πανω,

 

σαν άλλος Γιωργος
ικαρος σκα (τώρα μου λεει παει κατ να κάνει κατι για να κομερ, να φαμε)
ισαν άλλος γιωργοςσ σαν άλλη μαμα σαν άλλος μπαπας
σε ολες μου τις στιγμες τις πιο εντονεες ήτανε καπου εκει
να με τροφοδοτήσουνε προσοχή σημαντικ
(αστυνομία λογοκριτική εφτασε πολύ αργά μετα από της προσοχής στο πιξελικό σημειο και διεκοψε την πορεία της ανω πρότασης για να μην ενοχληθεί μια παιδική ανάμνησης)
ο bambinoς να φτιάξω το τοστάκι τόσο τέλεια που πιο τέλεια δεν γινεται ρε παιδάκι μου είναι
τώρα σε φάση πεινάω διαβάζω σημειώνω για τις εξετάσεις για το Β πανεπιστημιο, της Ζωής,  και πονάω απ τη συγκέντρωση. λες
πονάς φαι γλυκο καφες επιλογές
ΞΈΡΕΤΕ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΛΥ. Η ΔΙΑΒΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΤΑΙ.  ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΗς ΕΧΕΙ ΤΑΣΕΙΣ ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΕςΣ ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ
φαι θα φέρει ύπνο σίγουρα καφές λοιπόν. για να φάω και ένα γλυκάκι στη μέση για να ποροθώ ΜΠΑΜΠΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ? μιας κι εισαι δω το λεω
ναι ναι για κατσι εχουμε κάτι ακούγεται από το μέσα μου πριν ακόμα βγάλω τη φωνή από μέσα αν παιζει τίπιοτα. ξέρω από πριν τι θα γίνει.
κκξέρω τι υπάρχει στο ψυγειοο μπαμπά τα χω τσεκάρει γυρνώντας από μία κατουρηματική… λεω ναι… κλείνει μάτι η υπαρξη μου με τη φωνη να ζεστάνει στο ψυγείο τα προς
αποχορηση ζαμπονοτυροβασιλοπουλικα η δεν ξερω και γω τια λλο, α να, ψωμοειδή) και ακούγονται οι πρώτοι ηχοι στην κουζίνα
κάτι παίζει. πατήρ στον  ρόλο της στιγμή πλέκει τις διάφανες φτερούγες ενός αγγέλου
εγώ μεσα στο δωματιάκι που κοιτάει ουρανο και λίγη ταρατσίλα πατωμενη καινουρια μαυρη απέναντι ξεφυσω προσπαθώντας να συγκεντρώσω το άλογο της συγκέντρωσης μέχρι το φαί
κράζει εσωτερικά το είναι μου για λίγη τροφή
ηχοι από την κουζινα και πλεον παρέα και κατι ηχοι τσιρτσιριστοι και ανοιγοκλεινουν καταστασεις, ντουλάπια ψυγεία τοστομηχανές εχουνε βάλει μπρος και μια παραλία κυματιστή παρίγια μεταλική
ζεσταίνεται οσο δενπ πάει. θελω να πω πολλά εδώ γι αυτους τους ήχους αλλά θέλω να πάω κατευθειασν στο κεντρικό υποκείμενο της ιστορίας μας
ο πατήηρ εντος της κουζίνας πατεί αλαφροπατεί απάνω σε μακετα γαλαζια ριχνει μπαλετικες μπαλοθιές στο χωρο σαλτα
παπ παπ παπ ακούγονται όχι πολύ δυνατα γιατι ο πατήρ είναι διακριτικος εις την κίνησην και δεν κάνει πολύ φασαρία η λέξη του κοινούμενη
ναι τα ντουλάπια αργοσβήνουνε την πορεια τους και ο ήχος ολος προμυνηει αγάπη. ο πατηρ παπ αθόρυβος πατάει ανοιγοντας καταστασεις και πια
τα χεράκια του τα στρουμπωλα μα εύσχημα πλάθουνε την αγάπη σε στρώσεις προσεχτικά στρομένες . ψωμάκι ζαμπονοτυροκατασταση λιωμενη θα παίζει ντουματουλα προσεχτικα κομένη και αργα θα παίξει μαρουλάκι λιγοστο ετσι απλα για να πει είμαι και γω εδώ. ο τόνος της μονοσύλαβης λεκτικης αγάπης του πατρός ΤόσΤ.
και σαλτσουλίτσα λίγο γιατι είναι ωραία μα δεν κάνει πολύ αλλα ναι λίγη πάρε
(μεχουνε πιασει τα γελια δεν μπορώ ποουζάρω γελάω και τριβω το πρόσσωπο με την παλάμη κάτω ανασαίνω κοιταω εξω, βροχη πανω)
όλα υθα βγουνε εις το τοστ και θα ενωθουν όπως τους πρεπει με μέτρο και θα παιξει και νεράκι ή χυμός χουγο στο πλάι ΄να ναι όλα ωραια στον δισκο που μου φέρνεις τον σχηματικο

ένα θαυμαστικο  χαρτοπετσετα στο υποβαθρο μια τελεία το πιάτο με τετραγωνο τοστ και ένα κάθετο ποτηρι γραμμη πανω θαυμαστικου εχουνε υψωθεί στον χώροης  και μπαίνουνε μέσα στο γραφείο
εγώ βρίσκομαι κει πια εχω χάσει τη μαχη με τη συγκεντρωση και κοιτάω εξω καλώδια από τη δεη στο σημείο που ενώνεται το γαλαζιο το συνεφιαστο στο υπόβαθρο με το πάνω του απέναντι κτισματος στο μεσο υποβαθρο
καλωδια δεη στο μκρο θποβαθρό
το πλαίσιο το παραθρυριστο στον τοιχο να πλαισωνει την εικονα να την καδράρει – δε σας λέω τι εχουν οι τοιχοι , τα βλέπω, αλλά θέλω να εστιάσουμε εξω εξω κυτ΄.ω εεκει καπου που εμφανιστηκαν και πουλια στα καλωδιακια χαχα)
το πλαισιο το παραθυρωτο στον τοιχο στο μικρο μικρο υποβαθρο
και ολο το μέσα του δωματιου σα να είναι το πλάι σε ένα λουκι που υπάρχει στον χωρο μου κι εγω κοιτάω μεσα απ αυτό
υπάρχει γυρω γνωρίζω την ύπαρξη του ανεστιαστη ή και μαυρη αν εχω κλειστο ματι την υπαρξη των πραγματων στο δωματιο μα κοιτάω εξω από το παραθυρι
και όλες οι εικόνες του ορίζοντα ενώνονται στο μάτι μου σα να ναι μια εικονα μια
ζωγραφια
όχι βιντεο να
σα τζιφάκι αργο ετσ είναι η αναμνηση μου τώρα, αργο τσιφάκι να πετάνε τα πουλιά να φευγοουνε ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ από τα καλωδια μια εικονιτσα κινουμενη χορευει αναμνησιακά τραγουδάκια εν
εκει σκάει ο παηηρ (πριν η φάση γίνει λουπα στο τζιφ και το καταλάβω)
σκάει και μου φέρνει διαπλανητικο δίσκο ένα τρισδιαστατο θαυμαστικο με αγαπη καμωμένο και με μορφη θεσπέσια (κουδουνι πεταρισμα)
όλο να λέει μετρο ταξη αναγκη ομορφια τεχνη συνέχισε κοιτα δω φαε δω πώς παει εκει την παλεύουμε δω φμιαλψχμπαδφνγγγφφμαπιο μασουλήματα
(νυχιες γληστριματικες γραατζουνιστες από το πλαστικο ανω
κατούρημα σκαει και φουσκκώννω ολόκληρος να ξεφυσηξω να δω την ενταση του και να αναλαφρυσω να δω πώς θα κινηθώ
βουτηξα λιγο από το σαλατικο πριν το ικαρικο κι ειχε  πολύ ωρααια γευσουλα ο μπαγάσας, όπως του γιω ότι θα φέρει κατι θα χει μια ιδιαιτερική σπιρτάδα μιαν αγ΄΄απη μιαν οραια γευστικά και οπτικα
μορφολογικη ατασθαλια. μπλαπ (κορνα) θα πει εγω είμαι δεν με περιμενες.
ποσες φορες κι ο γιω..
καλα στην μανα μου δεν πάω γιατι   (ντιλιτ)
η ουσια είναι ότι θα μου επαιρνε απειρο

απειρος είμαι στην αυτοαμτη γραφή  και είναι δυσκολη γιατι απαιτεί πολύ πολύ συγκέντρωσις. φονερό? ενώ είναι αυτοματη κι αυθόρμητη απαιτε αφορητη συγκεντρωση γιατι γιατ ι πρέπει να εστιάσω φοβερά την καταγραφη μου στον λογοκριτικο ελεγχο της ατασθαλίας γρήγορα πάνω στη ροη του δρομέα την κίνσηση πρεπει να αποφασίσω τι μένει και τι όχι, αν αυτό το καταλάθως μας εδώ έχει νόημα μπλεγμένο μαζι με όλα τα υπόλοιπα. και υπαρχει νοηματικά ένα παραπάνω δεσιμο?

δεν μπορούσε να μην του βγει του μπαμπά μου αυτό το τοστάκι ομορφο.
δε γινότανε.

τσουληθριζω τελειώνω και φευγω ταχυς για κατούρημα. σφαιρα κατηφοριζω μα πριν σα γερακι σκυμενος περνώ το χωρορονικο τούνελ που ενωνει τα 2 επίπεδα, γεράκι κάτω από ξυλιές πλαγιές φεύγω για να στροβιλιστώ. όλος μαεστρια πεταριζω πατουμενος στα κομματια που είναι σαν πιτσας αλλά ιναι ξυνιλα και προσπερναω μια υπαρξη μεγαλοσωμη γυναικεια ξανιθια ποροκαλι κατω, αλεμανα θα ταν, α ρε μανα σκάει μέσα μου, δεν ακουω, τη χαιρετάω γιατι με χαιρετάει ενώ δεν ειχα κάνει μη αισθητη την υπαρξη μου στον χώρο και, της αποκρινομαι και γω κατι δε θυμαμαι – ένα τυπικο γεια, στροφή στο σωστό σημείο και ιδιωτικότητα κατουρηματική, κλείδωμα πορτούλας με το πιαστρακι γαντζάκι αγκιστρακι στο τρυπάκι και καθομαι να το απολαύσω του κατούρημα αδελφάκι μου
και βλέπει το μάτι μου τις ενώσεις τις εξαγωνικες των πλακακίων πόσες είναι οι πλευρές (κάτσε μετράω 1-2-3-4 ε μπερδεύτηκα (λαηβ τώρα σε ζωντανη συνδεση, ετσιεγιναν τα πραγματα – παμε παλι
2-4 6 είναι ναι, εξαγωνικο να βάλω ότι ηταν το πλακακι μετά που θα το γράφω ακου τώρα ρε τι σκέφτηκα εκει που κατουρούσα και κοίταγα κάτω, και σκέφτομαι τη γραφη μου μα πριν φτάσω με τον νου μου στο ανακλιντράκι μου εκει που είναι η γραφή μου πέρασε η σκέψισ μου (στο νου μου τώρα, ενωω κατουραω) πριν φτάσει στο ανακλιντράκι να βρει τη γραφή μμου γιατι μέτραγα τα πλακάκια για να γράψω εδώ πανω τον ακριβή αριθμό. σε κείνο το σμείο αναμεσως πρίν το ανακλιντράκι βλέπει την αλεμάνα την προσπερνάει αδιαφορώντας (όπως και εκανα μετά) αλλά του σκάει “αλεμανααα” η υπαρξή της και σκ΄΄εφτεσαι α ρε μάνα (τωρα ακουσα), και μετά που ησκέψη γυρνάει από το ανακλιντράκι που ηταν η γραφή σκέφτεσαι το σημείο που είσαι κκιοτι δεν εγραψες για την αγαπητιική σχέση με τη μητέρα σου μέσω του φαγητού, πως δεν της περιποίησες τιμή. και τι να πεις. αλλά τί να πεις. και σκα φλασιά εκρηξις μαχαιρια του εαυτου μου τρίτη λυκείου μπροστα στην καφε΄τιέρα στην αγκαλια της μητέρας μου που έβαλα τα κλάματα από την πίεση την πανελληνιακη εκει εκει που (κουδουνι) μου φτιαχνε παρα εκλαψα σα θαυμαστικό που πατιέται καταλάθως και έπρεπε να μπει. μπηκε σε ζεσστη αγκαλιά. μαμας.παραδίπλα μου φτιαχνε η μανούλα μου τον πιο καλό γλυκο των νες τον πιο αγαπητικα μαγαπη καμωμένο νες ακόμα δεν είμαι σιγουρος για τα μυστικα της Παρασκευής του τόσο όμορφης όσο τον εκανε η μαμα μου, 7 χρόνια μετά και χιλιάδες νες αργότερα και εγώ δε βρήκα την αγάπη της στην παρασκευη αυτου του νες. πώς λες το έκανε, δεν ξερω αληθεια
το στροβιλιζε πολύ νομιζω με κουταλιές θορυβικες σαν το μεταλικο φτερούγισμα το στατικό πουλιου να ακουμπάει σε κατι κεραμικο με βια, στροβιλιζε την καφεινη 1-2 κουταλιες δεν ξερω ζαχαρη δεν ξερω νομιζω ναι δεν εξηγειτ αλλιως, και τα στροβλιλιζε όλα με πολύ  πολύ μανια με λιγοστο νεράκι μα πολύ καυτο το πηρε απ’τον βραστηρα λιγο. ο βραστηρα ς ο ασπρος ο μεγάλος με το διαφανο στο πλάι όχι αυτό το μικρο που χουμε τ΄΄ωρα το σκατουλακι, ο μεγαλος, είχε πολύ καλη σχεση με τη μητερα μου. δεν κερω καφες
και μου το έφερνε εκει που διάβαζα πάλλι στο ίδιο γραφείο με πριν, καλά και μέσα, στη γωνίτσσα στο δωματιακι μου, αλλά πάμε εκει που ήμουνα και πριν για να κάνω κλικ ηχητικο στον χωρο της ανάμνησης χωρικο, λοιπόν, ,μου φέρνει τον καφεδάκο μου πού τόσο πααρακλητικά της τον ειχα παραγγείλει, με τη φωνή της ανάγκης της αγαπητικής, καφεδάκι 7 η ώρα μέρες αναμεσίς πανελληνιων εξετάσεων διαβάζω στο γραφειο που κοιτάει εξω τά καλώδια τον ουρανο και την ταράτσα που τότε δεν ήταν μαυρωμένη απο πάνω πισα,, τοτε υπηρχε και υπολογιστήσς στη γωνία τη δεξιά του γραφείου, εκει ερχότανε χριστε μου το καφεδάκι με τόση την αγαπη μπλεγμένη στον στροβιλισμό τον από πάνω που κάνει το μέρος του καφεε που εχει άλλο χρώμμα τωρα από πάνω ποιο ανοιχτό και στριφφογυρναει αργα. το μυριζω αγάπη το πλησιάζω λαβα. ποτε δεν τα μπορούσα τα πολύ καυτά ρογήματα. ντεμν. πρέπει να περιμένω. η μαμά μου είναι η λέξις διάκρισης ζωγραφιστη στην πλάση υπ-αρχει
διακριτικά διακριτή. τι να λέμε τώρα. δεν ειμαστε για τέτοια

θα παιξει πιελροχια και πιξελικη τροχια θα τσουληθριστει Λ
η συνδεσις με τον πλανήτη του Ιντερνετ δεν έχει αποκατασταθεί. δεν ξέρω τι γινεται. τανακλιντράκι μου φταιει ό κε? κε? ιντερνετ παρακαλώ κορνα τελεια.

να γραψως δε θελω είναι κουραστικο αυτό το συνηθειο μολις τελειωσα έναν τσουληθρισμό. λεω τι να κανω να φαω δεν πειναω τσιγαρια δεν εχω αλλα βαρεμαρα
πιανω ένα τριχιδιο από το μουσιδιο που ειχε φυγει κι ηταν κειταν ερημο πάνω από τη γη του πληκτρολογιου το βουτώ και το πιανω στα ψερια μου σαν τσιμπιδα στα δαχτυλα μου τοκοιτο
μια τριχα μου,. χοντρη είναι. ωχ εφυγε. τι να γράψω δεν ξερω.α νασαινω τι να κανω βαριέμαι λίγο να πιεστω να γράψω αλλα γράφω. το πόδι μου το αριστερα κουνιεται ιλίγο σαν ουρα σκυλου που περιμενει κατι αλλα δενν ξερει τι. τι δεν ξέρω να σηκωθω βαριέμαι. κάποια αναγκη δεν εχει παρουσιαστεί που να πρεπει να μεσ ηκωσει από το ανακλιντρακι  μου, αρα δεν κουνιεμαι.
περιστεργια. από το παραθυρο εξω.α διαβροχα/ βρεχει τωρα στον ηχο μου και στο οπτθικο πεδιο μου από του παραθυρου βλέπω τη βροχω ωςψιχ’αλες που
πεφτουν ρυθμικα από τα λουκια πάνω, στην ακρη της σκεπης, δεν ερχονται οι ψιχάλες της ορασεως μου από τον  ουρανο/ από τον ουρανο μονο τις ακουω. δυναμωνει το βλέπω με τα ιδια μου
τ αυτιά. κεραμμυδι υγρο πια. και το λουκι το πλαινο που δεν το βλέπω τώρα αλλα γνωρίζω την υπαρξη του εκει καπου τώρα πρέχει να εχει μια καποια ροη μεσα του ποταμακι
θα δω μόνο με τη φβτογραφικη

κατι πολύ λιγα γινονται είναι νωρις ακομα. υπαρχει όμως κινησις
ναι βαριέμαι λγι ο η δαχτυλικη απασχόλησης εχει παει αλλου στη μυτη και πλεον οι δεικτες είναι κομπρεσερια που δουλεύουνε καθέτως
η για να το πω λίγο πιο κομψα σπηλαιολογοι ονυχιστοι που γρατζουνάνε όλα τα ασχημα εξογκώματα στης εσω μύτηςς μου τις σπηλιες
ενοχλητικοτατε μυξες
γκράφιτι πάνω σε πρωτογονες λέξεις  στη σπηλια της εσω μυτης μυξιες ανορθογραφες
ξυνονται για να βγουν και να απελευθερωθουν
στην αληθεια όμως παιζει πολύ ξυσιμο, ραδερφακι μου, βαρεμάρα. δε θέλω να κανω τιποτις και το τιποτις αισθάνεται κάπως σα να μη θελει. τι ? τι  ?
κουνάει τους ομους του
ΤΙποΤΙ
η μαμα μου πάντα το σιχαινότανε όταν της ελεγα βαριέμαι, ζβουρλιιζοταν, νεο παιδι, ακουγοταν η φωνη της γιαγιας από μεεσα της .της μαμας της,
νεο παιδι και να βαριέσαι δε γινεται
μα πώς δε γ

ινεται αφου να βαριέμαι (η απόστασης εγινε καταλαθως και ανεξερευνήτως όταν φταρνιστηκα γραφωντας αυτόματα και προσγειωθηκα κάτω )
βαριέμαι να εγω εδώ τώρα βαριέμαι δεν ξέρω τι να κανω γυρναω στο σπιτι περα δωθε τιποτα δεν εχει κατι να μου πει και το κατη μου δεν εχει να πει τιποτις
α δε γινεται δε γινεται
καλα ναι – και πού είναι η εμπνευση βρε μαμά να γράψω κα΄τι που είναι ωραίο,  πού είναι ? 5μιση

ενα σφιγκονικο αεκτζιδικικο πλαζμα προζγειώθηκε στον τριχωτο πανω καμπο του αριστερου μου ποδιου, λεω σεηφ δεν παιζει τιποτα
ο καθένας στη δουλεια του (που θα λεγε κι ενας μπαμπάς λεω γω τώρα)
αστο εκει να πάρει αυτό που ψαχνει να βρει αυτό που αναζητα αστο.
οντως πραγματι ειν αληθές ανεμισε τριγυρως περπατουμενο το πλάσμα και γω συνέχιζα τη γράφη και
ξαφνου την κανει και την ωρα  που ειχα αποφασισει να κανω και γω διακοπεί προσγει΄ψνεται πάνω στην κανατα του καφέ
περιπατει αγερωχο στην πλαστικη την κογχη και ξαφνου περιπατει εις στο χεράκι μου πάνω. ντρομερό λέω δε θα το διόξω ποιημή θα του περιτοιήσω αν το παρατηρήσω να δω π΄΄ως μοιαζει από κοντά
το φ΄ρνω στα ματι αμου κοντά και δεν εβγαζα ακρη αλήθεια τι ναι πού κι αν είναι αυτό το στομα και η γλώσσα και τα ποδια κι αν ρου΄φαε ι κι αν γλυφει κι αν σκουπίζεται με τα ποδια
τριχινα μικρα ινίδια παντοου, παλευω να βγάλω ακρη και ακουω το αεκτζιδικο να βολευεται και να κοβει βολτες πανω μου
ολο μου το δερματικο σω΄μα σε εκεινο το σημείο ενιωθε την πααρουσιά του κιτρινομαυρου οδοντογλυφιδικου φτερωτου,
κανω να το φυσηξω να φυγει και δε μασαει με τιποτα ρ αδερφακκι κανω ζουμ ιν με το ματι και βλεπω ακουστε να δειτε βλέπω γαντζακι ακρειανο (μου θυμμησε το της πορτας της τουαλέτας)
ακρειανο στα ποδαράκια του τα καλαμωτα να εχει γραπωθεί να μη μαφηνει και να αντιστέκεται εκει στου αέρος μου τη δίνη
κοιτα να δεις λέω από κοντα βιντεακι να ζουμ ιν να βλέπεις τη ζωη στο χέρι σου να δίνει λεπτομέρειες για την ταυτότητα τους.ζουμιν να πιεις γευστικο υπαρξεως κιτρινόμαυρης μελι ζωή
τεεταρδιαστατη ποεση ναι ναι
τ-τι τι ν αι ναι μωρ.ε τεταρδιαστατη πόσεη θα ηταν κι αν το βλέπαμε
ναι ναι τετραδι-αστατη πόεση παρτη

5+37
ειδατο ββιντεακι

λεω  να διακοψω τη μερα μου , α=να αναζητησω καφε τσιγαρα φαι και να ξαναρθω, βρεχει

η ωρα είναι 9 και 36  το βραδυ γινανε πολλά τι να σας λεω.
κατεβαινωυ  κατω να βρω ικαρο και ρε παιδια με το που παω να μπω στο δορμιτόριο βγαίνει κι εχει ενα πρόσωπο σε βρηκα θα σε εψαχνα μα με εψαξεσ τωρα και να βγαινω απ’το δορμιτοριο κα ινα σε. εγώ ειχα κατέβει κάτω γιατι ειχαπει διάλειμμα στη μέρα παω για φαι. μου λέει παμε του λεω παμε βαζ σορτσακι μαυρο ππαρινω 50ρικάκι και κινάμε εκτος χοστελικης περιοχης στο δρομο
ουτε που ξέρω τι εχει σστο μυαλό μου οφτερωρος χαμογελαστος ανθρωποσ. απλα τονν ακολουθαω ειμστεε καπυ λεει εδώ καλα?? εμενα δε μαρεσει και τοσο μου φαινεται πολύ γιοροπα η καταστα του λεω παμ παρα κατ με νοιωθει του λεώ ξερω ενα, εβρεχε αλλα κομπλέκ, λεω ξερα είναι που είναι καλο
δστην πραγματικοτητα δεν ηξερα ενα που ηταν καλο ηξερα ενα που κάθε φορά που περνάω από κει εχει τίγκα κοσμο και λέω θα ναι καλο αυτό του λεω ξερω εενα εκει θα παμε ακολουθα με
ιδεα δεν ειχα μα ξεκινησα να περπαταω προς τα εκεινο μερος μεσα στην αναμνηση και ξαφνικα βρεθήκαμε σαυτο, πώς άγνωστο. εξεπλάγην. παιρνου. δυο εμπαναδας βάλε α όχι όχι δεν είναι εμπαναδας τιναι ρε συ αυτό  είναι παπας φριτασ. μεγαλα φυλλα πατατικα παχια βαλε 2.63 εκατοτστα κι εισαι εξω. καπου κει όμως και συνοδεία εμπανάδάκι δυνατο. εγω είμαι αργος καταναλωτης το ξε΄ρουν ολοι μου φιλοι ικαροσ δυνατος παιχτης γρηγορος πηνει και 2 ποτηράκια γκαζοζιτσα και ο ανθρωπος ξανανιωνει τον βλεπω. παρομοίως από την πλευρα μου το ξανάνιωμα αλλά εγώ απολαμβανα μετα κρυας μπυρας που την κουβαλουσα κι επινα από του χοστελ.

ικαρος φτερωτος ενοχλεί ολες τις γυναικείες υπάρξεις που υπάρχουνε στον χωρο με τα ματια του, μμα ταν περπατάμε κι ερχομαστε αντικριστα με γυναικειες υπάρξεις κατι θα πει βραζιιλιανικο και όλο του το σωμα θα μιλήσει ωπ ομορφη καλησπέρα τι λεει. Μπραζιλία εδώ. (κοιμάται τώρα διπλα μου στον καμπο ον πρασινοπο μενα μαλακο βουνο αγκαλια. γω διπλα είμαι καταγής σε 2 πουφ αγκαλιασμένος κατω και διπλα του, 2 επίπεδα πάνω απ’τα σανιδια της γης της ταρατσουλας της συνειδησης.
ταινια τσακινικη κακη κακιστη κινεζικη παιζει στηντηλεοραση εμρπςο ειδαμε πριν ταινια με νωε σχετικη ρασελ κροου τοσο κακη που δεν μπορεις να την πεις καλη και τοσο καλη που δεν μπορεις να την πεις κακη.\
ετσι θα χαρακτηριζζ;α; την ποιήτηα της ταινίας, τρώμε με ικαρο και παμε ζβουρ σουπερματετακι εξιτο στο ονομα επιτυχία δηλαδίς να πάρουμε προμήθειες για τη μερα.
στον δρομο πήρε και ταινιώνια ντιβιντικά πάνω από δυο και παίζουν τώρα. εξιτο. παίρνω ότι σοκολατικο υπάρχχει εκει μεσα και τα κρατω όλα στην αγκαλια μου τα γλυκα σακουλιστα χρματιστα και χψευτικα προς πληρωμη παιδια μου (κιντερ μπουνο 3, πακετάκια με σοκαλατενια μπισκοτάκια 12 θα ναι των 4 παρακαλω όχι αηδιες (τα τρώω τώρα) φιστικια πολλα πολλα μικρα που εναι καλυμενα με σοκολάτα στέκουνε πανω στο τραπεζι τώρα τα τσακισα πριν. και πατατάκια δεν το πα πλάτανος μικρα βιολογικα πολύ ωραια . είμαι μηχανή κατανάλωσης σακουλιστικης και ψευτικιας τροφηςς εγω αμα το θέλω πολύ εύκκολα. και τώρα δε μου ΄χαλάω χατηρι για να ναι όλα σουπερυπερτέλεια και διαφορετικα. τι θελει το παιδι ποεση παρτη υπολογιστακι τοδο ελ δια τι θελει γλυκα παρτα τι θελει τσιγαριες παρτες κι αφιλτρες τι θελει φαγητακι μου σκαει ικαρικο παρεουλα φτερωτη γελάκι αιθέριο όλα καλαι
κυλάω πετώντας στα συννεφάκια
το ιντερνετ ακομα δε δουλεύει και μου σπάει τα νευράκια α ναι λοιπον
ειμαστε εξιτο και κει που χουμε πάει να πληρώσουμε να την κάνουμε κεινη την ώρα κανω τον εξυπνο εγώ και πάω από άλλη σειρα και καθομαι σε άλλη γραμμη γιατι νόμιζα ότι θα ηταν πιο γρηγορα, πάντα με ενδιαφέρει τ πώς πάμε και βρίσκουμε τη γραμμη που θα σταθούμε στο σουπερμακετ. οι γραμμες του σουπερμακετ. παραδοξολογια μα λειτουργικοτητα. το δικαιο θα ηταν να υπάρχει μία μόνο γραμμ΄΄η για να είναι όλοι από κει και να κατανέμονται στις γραμμες εκει που πρεπει αυτό θα έπρεπε α γινεται. αλλα δε βολευει και τώρα πρέπει ναμαντευουμε ποιος από τους αγαγαπητους εις το ταμειο είναι πιο σπίρτο. ναι εκει λοιπον αλλάζω γραμμη και στέκομαι πισω από 2κυριες που ήταν πισω από μια πιτσιρικα ξερω γω, ήταν πάντως πολυς λαος μπροστα και δεν κουνιωμασταν, θακαθησα εκει 10 λεπτα και στο ενδέκατο αρχίζει και σκοτινιάζει το συμπαν δεν το πιστευω αυτό που συμβαινει συνγκεντρώνομαι. κάνω όλα μου τα κολπα τα εγκεφαλικο σωματικα για να γλιτώσω δυνατό πάτωμα που θα ετρωγα το ενιωθα ερχοντας ζαλιστρισμός ήταν στον δρομο σκοτιδουήνη σκατοουλεεες, λέω δε θα σου περάσει την κανεηρο αφηνω τα πραματα μου πανω στον διαδρομο τον μαυρο τον τσουληστο κι ας μην είναι η σειρα μου. απελευθερωσις πρωτη. φευγω προς τα εξω και με το δεξι μου χέρι παίρνω το 50΄ράκι και το δινω στον ικαρο που εχει τελειώσει εδώ καο ώρα και με περιμένει δε θυμάμαι τι τοου πα αλλα ήταν σε φαση πλερωσε μαυτα δεν την παλευω αηρε αυτό το να πάρω αέρα στο τέλος το θυμάμαι. πάω κάθομαι δυναμώνω περιμενω και πάμε

δοντια γαμωτη σε χειριστη καταστα δενμπορω πια να τα διαχειριστώ 26 χρονων και παιζουνε οδοντικες τρυπες σπηλαιολογικές με φαγητακι να φωνλιάζει μετά απαισιωτατο
κι είμαι 26  χρονών ρε γαμώτο . όλα την απρόσεχτη συμπεριφορά μου στα χρονια τα σχολικά εχω ξεκινησει να την πληρώνω. θα γραψω πηματα αφήνω τις περιγραφες. θα νοιωσω. τσιγαρια
υπαρχεια μια κινισης   πολύ χορευτικη [που κανω στην τοουαλέτα την κοινη που κάνω μπανιο[ μια κινησις πολύ χορευτικη και ομορφη γιατι πια νοιωθω σα στο σπίτι μου
κάθε φορά που πάω να βγω θυμιεμαι να κλεισω το φως του χωρου και μετα απότομης γυρισιας με το δεξι χερι με τον δεικτη και μονοΠΑΡΑΚΑΛΩ τοση είναι η οικειότητά μου.
στηρίζομαι στης πόρτα το ξυλο στην κάσα, από τη μια. εκτεινομαι με ταπόδια μου στατικα και ανοιγω το χέρι μου το αριστερο απέναντι διπλα από τον καθρέφτη να γλειψει ο αριστερός μου δείκτης και μόνο ΠΑΡΑΚΑΛΩ το διακόπτη που ναι δίπλα απτον καθρεφτη και να φυγω για τα πανω με την περιβαλλοντικη μου συνειδηση καθαρή
ποιημα ειπα – πω ρε είναι κι η εργασια τι ωρα 10 και 20 το βράδυ . ποιμα ναι
πώς γραφουν ενα καλο ποίημα κάτσε να σκεφτω
τσιγραρια και εικονες στο   μυαλο η συνταγή θα την ακολουθησω
στον χωρο επικρατει απολυτη φυσικη ησυχι.α τα περιστερια είναι πραγματικα εξαφοανισμένα τιποτα δε μιλάει περιστεριακη γλώσσα τριγυρω
κάποια τιτιβίσματα ναι αυτά ναι περνανε, ωπ. εσκασε ενα κουρνιαχτο από μακρια. τι ωραια που είναι να νοιωθεις τη νυχτα. να λες τι κανω τωρα? είμαι τι είναι νυχτα. α τι φαση η νυχτα? ε ναι κατσε να ακούσουμε. κορνιτσες. από τη φυση ενα πολύ μικρο κουρνιαχτο σκαει αραια και που από καπου σχετικα κοντα ωρα 10 και 26 βραδυνη, λεω να γραψω κανα πημα αλλά δεν ξέρω τι και πως
[που είναι τα πιελ ροχα]?
πιελ ροχα ναι, κουρνιαχτα ναι. κασιους σοκολατικα σφαιρικά επισης στο στομα μου
αρχισε να βρέχει τι ποημα ρε παιδακι μου/ ξερω γω?
όλες μου οι σκέψεις   μου κάνουν ποιητικες αλλα αυτό δεν πιάνεται για ποίημα μάλλον, δεν ξέρω?

12 k 15 bradini βλεπω τεντ τοξ   χυμένος πουφ καταγής σανιδιων
ΕΦΥΓΑ ΓΘΑΙΑ ΥΠΝΟ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕ 1250