κί άντλησε απ’τα εύγεκαι τα 2 περισσεύουν
μη βιάζεσαι
ΓΩΝΙΑ
λες και χάνεται η Γεωμετρία μες στον… κυβερνοχώρο
όλα όρθογόνιο παραλληλόγραμμο – η οθόνη
θέλω και γω μια γωνιά
να αφήσω 2-3 σκέψεις πιο αφηρημένες
και 2 φωτογραφίες για παρέα.-=
]
πόσο σκέφτομαι
κι όσο πιο πολύ σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι
ενοσω γραφω αφου γραψω διαβάζω ξαναγραφω σβήνω
διάβασε σκεψου ξύσου
σβήσε σβήσε όχι όχι μη σβήνεις αστα να υπαρχουν
κατ πεηστ καλυτερα
πoύ ημουνα εδώ
πες τα δυνατα διαβασε παλι πες τα στο κινητό
κιακουσε τα ξαπλωμένος
μπλιαχχ η φωνη μου διαβασεεε
διαβασε διαβασε συμπληρωσε γράψε
σπυράκια εκει που το δάχτυλο συναντάει το κεφάλι
κοντά στο μάτι
απτό πλάι
όσο σκέφτομαι σκέφτομαι
τοσο φοβάμαι
φοβάμαι
έχω το ταξίδι μπροστά μου πίσω μου
μσεσα μου
εχω το ταξίδι όχι μόνο του
μα σαν το πυροτέχνημα
ή χεειροτερα σαν το αστέρι που πέφτει
με την ουρά του
και η ούρα του άστρου του δικού μου
-παρτο αλλιως ρε
*το μέσαμου
(γιατι το αστρο πεφτει, και γιατί “είναι αστέρι”)
και η ουρά του πυροτεχ΄νήμα τος μμου είναι
όλες αυτές οι καταθέσεις οι ηλεκτρονικές
τα ΠΕΡΙ του ταξιδιού
και η περσονα μου αυτή η ηλεκτρονική
που όσο κι αν το προσπαθώ να είμαι γω
δδεν είμαι γω
γιατι εγω είμαι ανθρωπος
αιμα κι οστα σε μια σακουλα
δερματινη
εγώ πιανομαι
οι λέξεις δεν πιανονται το κειμενο δεν πιανεται οι φωτογραφίες δεν πιάνονται
ναι μα το νόημα?
“το πιασες το νοημα” δε λέμε?
το νόημα πιάνεται Αγγελε μην τρελένεσαι
ναι μα τι νόημα ειν αυτό τι νόημα???
ΕΓΩ ΧΤΙΖΩ ΤΟ ΝΟΗΜΑ Ή ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΧΤΙΖΕΙ ΕΜΕΝΑ?
γαμώτο
φοβάμαι φοβάμαι (και τα λόγια αυτά με παλη τα γράφω,
κογχιζω τΑ ΜΑτια μου σαν το γεράκι που βουτάει, γιατι είμαι σε στιγμή βουτιάς εσωτερικής και
κυνηγιου- να πιασω το νοημα μεσα μου
και να το πατησω εδώ)
μου φυγε
οψι νατο
φοβάμαι φοβάμαι
με μια λέξη θα το πω
μα πρώτα με πολλές
με ξαναδημιουργώ με το ταξίδι
με γράφω με το ταξίδι που κανω
που ποιω
ποιηματα
με γράφω παράλληλα
και φοβάαι φοβάμαι
με δείχνω παράλληλα
και φοβάμαι φοβάμαι φοβάμαι
μια λεξη τωρα, την
π-οίηση



