Λίμα σκάω για ν’ ακονήσω λίγο τα εντός, κι είμαι στο
κλίμα “να γράψω και για το μπλογκ”
“κτήμα” ψάχνω φτηνό για να μείνω καιρό, μα
χρήμα θέλουν τα χόστελ αρκετό
βλήμα σκα δίπλα μου καραφλό οσκαρικό “έλα εδώ”, και
κύμα ειρηνικό με πάει στο βουνό – σέρο Σαν Κριστόμπαλ
Ρίμακ είμαι, Λετίσια, Πασάχε 7
πήμα, λέω, θα γράψω, εδώ στα κλεφτά
ρίμα σκάει στου νου το ακονιστήριο
“λίμα… κλίμα… κτήμα…” – χαχα
λήμμα φτιάχνω γι’ αυτό που δημιουργώ: Ημερο-λόγιον, και
ρήμα ψάχνω σχετικό…: ξημερώνω – εξημέρωνα
τρίμα καφέ, αλέθω και πίνω, ολονυκτίς
χύμα γράφω κ καταθέτω από ψυχής
σήμα κάνω στον χρόνο και κλείνω μάτια ο ταξιδευτής και
βήμα στο παρεθόν τολμάω και ως
θύμα ορμάω στον πόνο – στης μνήμης τα βάθη, κολυμβητής
μνήμα βλέπω – αναδύομαι – επί γης
νήμα – κομμένο είναι ή κρυμένο εν ουρανοίς ;
“κρίμα”, λέω, “άψυχο, κρύο το μάρμαρο” – ο αφελής.
Τμήμα, είναι το εδώ, ενός όλου γιορτής!
αφιερωμένο στη γιαγιάκα μου την Αδαμαντία
A.W.E.S.O.M.E 